بریده‌هایی از کتاب وقتی به فوتبال فکر می‌کنیم به چه فکر می‌کنیم

همواره تضادِ بزرگی بین ذات فوتبال که باعث ایجاد یکدلی و وحدت میان بازیکنان و هواداران می‌شود و زیرساختِ پنهانِ فوتبال که بر پایهٔ پول‌های کلان و کثیفی با منشأ نامشخص بنا شده، وجود دارد، در حالی‌که همگان از پول‌شویی‌های پرشماری که در فوتبال اتفاق افتاده باخبر هستند. فوتبال کاملا از تبلیغات و حامیان بی‌ربط و حتی گاهی مبتذل اشباع شده است. در همهٔ مسابقات از جمله لیگ قهرمانان اروپا و جام‌جهانی، شاهد پر شدن تبلیغات حاشیهٔ زمین با حامیانی مثل هاینکن، مک دونالد و بودوایزر هستیم که در بن و بنیاد با ماهیت ورزش و فوتبال در تضاد هستند.

من به فوتبال عشق می‌ورزم. اما خیلی اوقات با خودم فکر می کنم که شاید زیاده از حد آن را دوست دارم و این باعث می شود که خودم را گم کنم و توانایی نقد کردنم را از دست بدهم.

بیلسا چندین سال پیش گفت: "دنیای فوتبال هرچه بیشتر جلو می رود، کمتر و کمتر شبیه هواداری و بیشتر و بیشتر شبیه کارآفرینی و کسب‌وکار می‌شود."

فوتبال می‌تواند چیز وحشتناکی باشد. مادهٔ مخدر قوی که می‌تواند کسانی را که به آن معتادند خمار و انرژی‌شان را تخلیه کند که در نهایت باعث از بین رفتنِ تمرکزشان روی قسمت‌های مهم‌تر زندگی مانندِ کنش‌های اجتماعی فرد در جامعه شود و پتانسیل ایجاد تحولات سیاسی را از آن‌ها بگیرد.

بدون شک فوتبال شکلی از روانشناسیِ عامهٔ مردم است که می‌تواند به فجیع‌ترین شکل قبیله‌گرایی در سطح باشگاهی و زشت‌ترین حالت ملی‌گرایی در بازی‌های کشوری مجوز دهد.

فوتبال فرونشاندن خشونت نیست، بلکه نوعی سازمان‌دهی قانونی به خشونت است.

فوتبال این امکان را فراهم می‌سازد که تاریخ خشونت‌باری که از آن آمده‌ایم را مشاهده کنیم اما چیزی مانند آرامش را برای ما به ارمغان نمی آورد.