بریده‌هایی از کتاب زندگی نه چندان عالی من

«چون این طبیعت انسان است که منتظر اتفاقات غیرممکن باشد.»

پدرم همیشه می‌گوید: اگه خربزه بخوری پای لرزش هم باید بنشینی. و من می‌خواهم این خربزه را بخورم. به‌خاطر همین است که اینجا هستم.

اگر من کشور را اداره می‌کردم، از دانش‌آموزان یک آزمون از چیزهایی که قرار است در تمام زندگی از آنها استفاده کنند، برای ارائهٔ «گواهی عمومی پایان آموزش متوسطه» می‌گرفتم. مثلاً: چطور خط چشم بکشیم. چطور اظهارنامهٔ مالیاتی پر کنیم. وقتی چاه دستشویی می‌گیرد و پدرمان گوشی‌اش را جواب نمی‌دهد و باید سریع آماده شویم و به مهمانی برویم، چه کار کنیم.)

فکر کنم بالأخره کشف کردم چگونه احساس خوبی نسبت به زندگی داشته باشم. هر بار که می‌بینی کسی خوش‌وخرم است، یادت باشد که مسلماً در زندگی او هم واقعیت‌های مزخرفی هست.

هر بار که می‌بینی کسی خوش‌وخرم است، یادت باشد که مسلماً در زندگی او هم واقعیت‌های مزخرفی هست

«دیمیتر، باید بجنگی! وقتی همه منتظرند تو تسلیم شوی، نباید کوتاه بیایی و باید سرعتت را دوبرابر کنی.»

«آینده‌ات را در دست بگیر. به واقعیت تبدیلش کن. زندگی مثل کتاب رنگ‌آمیزی است، اما تویی که باید با مدادرنگی‌هایت رنگش کنی.»

یک لپ‌تاپ خراب برایم مثل طوفان اقتصادی می‌ماند.

قلب و عقل، هیچ‌وقت با هم جور نمی‌شوند، درست نمی‌گویم؟

یک چیزهایی دربارهٔ قیمت‌گذاری پرستیژی می‌دانم – وقتی از مشتری پول بیشتری می‌گیری و آنها فکر می‌کنند که: باید چیز خوبی باشد، و مقدار زیادی از آن را می‌خرند.

هر بار که می‌بینی کسی خوش‌وخرم است، یادت باشد که مسلماً در زندگی او هم واقعیت‌های مزخرفی هست. و هر بار که واقعیت‌های مزخرف زندگی خودت را می‌بینی و با احساس ناامیدی با خودت فکر می‌کنی: این است زندگی من...؟ باید یادت باشد که: این‌طور نیست. هرکسی برای خودش روزهای خوش‌وخرمی دارد، فقط گاهی درک کردنش کمی سخت است.

فکر کنم بالأخره کشف کردم چگونه احساس خوبی نسبت به زندگی داشته باشم. هر بار که می‌بینی کسی خوش‌وخرم است، یادت باشد که مسلماً در زندگی او هم واقعیت‌های مزخرفی هست. و هر بار که واقعیت‌های مزخرف زندگی خودت را می‌بینی و با احساس ناامیدی با خودت فکر می‌کنی: این است زندگی من...؟ باید یادت باشد که: این‌طور نیست. هرکسی برای خودش روزهای خوش‌وخرمی دارد، فقط گاهی درک کردنش کمی سخت است.

من یک عالمه آرزو داشتم. عادت داشتم روی تختم دراز بکشم و نقشهٔ مترو را بررسی کنم و تصور کنم که یکی از آن آدم‌های پرشتاب و بااعتمادبه‌نفسی شده‌ام که در رفت‌وآمدهای روزانه‌ام به پایتخت دیده‌ام. آدم‌هایی که عجله، هدف، و افق فکری گسترده‌ای دارند. تصور می‌کردم دارم روی نردبان شغلی‌ای پا می‌گذارم که اگر به اندازهٔ کافی سخت کار می‌کردم مرا به همه‌جا می‌رساند. کار کردن روی برندهای جهانی؛ دیدار با افراد جذاب؛ زندگی در حد اعلا. و آره، می‌دانستم که سخت است. اما نه تا این حد.

خانه‌های روشنی که در دو طرف این خیابان هستند دوست‌داشتنی‌اند، مثل کتاب قصه است، و یکسره می‌ایستم تا برای اینستاگرام عکس بیندازم.

«اما من بسیاری از دوست‌دخترهای او را می‌شناختم و یک عالمه دل‌شکسته دیده‌ام. اسم مستعار او را می‌دانی؟ اسمش ’الکس یک‌طرفه‘ است. چون وقتی می‌رود، دیگر برنمی‌گردد. مثل بلیط یک‌طرفهٔ دور دنیا است: هرگز در یک جا دو بار پا نمی‌گذارد. دخترهای درخشان و باهوشی را دیده‌ام که هنوز منتظر و امیدوار هستند...»

«مردم می‌گویند ’غلبهٔ عقل بر قلب‘، اما منظورشان ’غلبهٔ بخشی از عقلشان به بخش دیگری از آن‘ است. در واقع اصلاً ’غلبهٔ عقل بر قلب‘ نیست، ’غلبهٔ عقل بر عقل‘ است.» «یا ’غلبهٔ قلب بر قلب‘؟»

فکر کنم بالأخره کشف کردم چگونه احساس خوبی نسبت به زندگی داشته باشم. هر بار که می‌بینی کسی خوش‌وخرم است، یادت باشد که مسلماً در زندگی او هم واقعیت‌های مزخرفی هست. و هر بار که واقعیت‌های مزخرف زندگی خودت را می‌بینی و با احساس ناامیدی با خودت فکر می‌کنی: این است زندگی من...؟ باید یادت باشد که: این‌طور نیست. هرکسی برای خودش روزهای خوش‌وخرمی دارد، فقط گاهی درک کردنش کمی سخت است.

از من خواست که مثل قدیم‌ها کار کنیم چون در نتایج یک تحقیق خوانده بود که مردم وقتی با خودکار می‌نویسند ۲۵ درصد راست‌گوتر از زمانی هستند که به‌صورت آنلاین کاری را انجام می‌دهند. یک همچون چیزی.

قلب و عقل، هیچ‌وقت با هم جور نمی‌شوند، درست نمی‌گویم؟»

فکر کنم بالأخره کشف کردم چگونه احساس خوبی نسبت به زندگی داشته باشم. هر بار که می‌بینی کسی خوش‌وخرم است، یادت باشد که مسلماً در زندگی او هم واقعیت‌های مزخرفی هست. و هر بار که واقعیت‌های مزخرف زندگی خودت را می‌بینی و با احساس ناامیدی با خودت فکر می‌کنی: این است زندگی من...؟ باید یادت باشد که: این‌طور نیست. هرکسی برای خودش روزهای خوش‌وخرمی دارد، فقط گاهی درک کردنش کمی سخت است.

فکر کنم بالأخره کشف کردم چگونه احساس خوبی نسبت به زندگی داشته باشم. هر بار که می‌بینی کسی خوش‌وخرم است، یادت باشد که مسلماً در زندگی او هم واقعیت‌های مزخرفی هست. و هر بار که واقعیت‌های مزخرف زندگی خودت را می‌بینی و با احساس ناامیدی با خودت فکر می‌کنی: این است زندگی من...؟ باید یادت باشد که: این‌طور نیست. هرکسی برای خودش روزهای خوش‌وخرمی دارد، فقط گاهی درک کردنش کمی سخت است.

«او پرستیدنی است. اما توان تعهد ندارد. او فقط چیزهای تازه را دوست دارد. شهرهای جدید، ایده‌های جدید. در حال حاضر تو جدیدترین چیز تازه برای او هستی، اما زیاد طول نمی‌کشد که...»

اگر من کشور را اداره می‌کردم، از دانش‌آموزان یک آزمون از چیزهایی که قرار است در تمام زندگی از آنها استفاده کنند، برای ارائهٔ «گواهی عمومی پایان آموزش متوسطه» می‌گرفتم. مثلاً: چطور خط چشم بکشیم. چطور اظهارنامهٔ مالیاتی پر کنیم. وقتی چاه دستشویی می‌گیرد و پدرمان گوشی‌اش را جواب نمی‌دهد و باید سریع آماده شویم و به مهمانی برویم، چه کار کنیم.)

اسم صفحهٔ اینستاگرامم را گذاشته‌ام زندگی نه‌چندان عالی من، به آدرس @mynotsoperfectlife، و تا الان ۲۶۷ فالوئر دارم! عکس‌هایی که پست می‌کنم اصلاً مسحورکننده، متظاهرانه، و اینستاگرام‌طور نیستند، کپشن هم برایشان می‌گذارم، و این کار یکی از سرگرم‌کننده‌ترین عادت‌هایی شده است که تابه‌حال داشته‌ام.

در نتایج یک تحقیق خوانده بود که مردم وقتی با خودکار می‌نویسند ۲۵ درصد راست‌گوتر از زمانی هستند که به‌صورت آنلاین کاری را انجام می‌دهند. یک همچون چیزی.

نکته‌اش این است که پست‌هایم چیزهایی است که از ته دل می‌خواهم، چیزهایی که به آنها امید دارم. یک روزی زندگی‌ام با پست‌های اینستاگرامم یکی خواهد شد. یک روز!

هر بار که می‌بینی کسی خوش‌وخرم است، یادت باشد که مسلماً در زندگی او هم واقعیت‌های مزخرفی هست. و هر بار که واقعیت‌های مزخرف زندگی خودت را می‌بینی و با احساس ناامیدی با خودت فکر می‌کنی: این است زندگی من...؟ باید یادت باشد که: این‌طور نیست.

آرام‌آرام، با اینکه جرأتش را ندارم، سرم را بالا می‌برم تا به چشم پدر نگاه کنم. چشم‌های پدر. در تمام طول زندگی‌ام معیار من بوده‌اند. قطب شمالم بوده‌اند. به عمق آبی چشم‌هایش نگاه می‌کنم و به خودم اجازه می‌دهم عشقی را ببینم که در پلک زدن‌هایش شعله می‌زند.

او می‌تواند آدم را گریه بیندازد، چون خیلی مهربان است

«این‌قدر به خودت فشار نیاور عزیزم. اگر از من بپرسی، می‌گویم هرکسی شایعه کرده که زندگی باید بی‌نقص و عالی باشد، آدم خیلی بدجنسی است. البته که بی‌نقص نیست!»