بریده‌هایی از کتاب شعر معاصر عرب

وقتی با جنازه خواهرم ــ که از عشق خودکشی کرده بودــ راه می‌رفتم و پانزده ساله بودم، عشق با من قدم برمی‌داشت و دست بر شانه من می‌نهاد و می‌گریست.

تا تو، ای پرنده سبز من! معشوق منی، خدا در آسمان‌ها وجود دارد.

فی مرفأ عینیکِ الأزرقْ.. یتساقط ثلجٌ فی تمّوزْ و مراکبُ حبلی بالفیروزْ أغرقتِ البحرَ و لم تغرقْ..

در بندرِ چشمهای کبود تو چونان طفلی بر صخره‌ها می‌دوم بوی دریا را استشمام می‌کنم و همچون گنجشکی بالغ باز می‌گردم