بریده‌هایی از کتاب مگس ها

آدم فکر می‌کند که دارد کسی را از قعر منجلاب بیرون می‌کشد، حال آنکه در اصل خودش دارد تا حد او نزول می‌کند.»

«تقصیر آنها نیست. درست همانی هستند که باید باشند. وقتی اوضاع بر وفق نیازهای جسمانی‌شان باشد صداشان درنمی‌آید.

«افکار و عقاید و احساسات و همه‌چیزشان به شکمشان است. به همین دلیل است که نباید ملامتشان کرد.

«پروانه‌هایی هستند که از باتلاقی می‌گذرند و یک خال هم برنمی‌دارند...» دیاس میرون

شهروندان صادق و آرام و بی‌آزاری هستیم که تمام عمرمان را در چاردیواری اداره‌ای گذرانده‌ایم. جرم ما فقط این است که در ازای نان شبمان به هرکسی که روی کار آمده خدمت کرده‌ایم.»