بریده‌هایی از کتاب طرلان بانو

شعر نقاشی احساس و داستان نیز گونه ای دیگر از تصویر پردازی خیال است و هر دو این مقوله‌های ادبی در بستر عقلانیت رنگ می‌گیرند و ذهن هر خواننده اثر را از نقطه‌ای ثابت به دنبال خود می‌کشانند

«بیا که در این عهد و زمانه، ما با سگدو ‌زدن‌ به جایی نمی‌رسیم. فعلاً یکدم عمر را غنیمت شمریم و امروز یه جای خوب بریم. ببینیم تا چی پیش مییاد» .

«درجه دوستی‌ها و دوست داشتن، خیلی به خطوط اهرم مندرج فتیله چراغ نفتی شبیه‌ه. یا اعداد یه دماسنج و یا مثل اعداد مندرج کانال تلویزیون. ولی در قدم اول باید انواع آنرا شناخت، سپس شِمُرد»

پسرک مضطرب و نگران، کنار دَر چوبی رنگ و رو رفته دفتر مدرسه به دیوار راهرو تکیه داده بود و به صحبت‌های ناظم، با آن صدای زیر مردانه‌اش، گوش می‌داد. ناظم در آنزمان تلاش می‌کرد تا پدر و مادر دانش آموز کتک خورده در دفتر را به نحوی آرام کند او می‌گفت: «لطفاً فریاد نکشید آقا، خانوم، از شماها بعیده، اینجا مدرسه است خواهش می‌کنم خونسردی خودتون را حفظ کنید. بفرمائید بنشینید با داد و بیداد که چیزی حل نمیشه» .