بریده‌هایی از کتاب تدبر در هستی؛ تدبر در کلمه

«اندوه مدار که خدا با ماست.»

اگر فردی سبحان الله بگوید همه تا عرش با او در این تسبیح همراهی می‌کنند و خداوند ده برابر مثل آن به او پاداش دهد. اگر کسی الحمد لله بگوید خدا به او به نعمت‌های دنیا او را متنعم کند تا به نعمت‌های آخرتی رسد و آن کلمه‌ای است که اهل بهشت وقتی وارد آن شدند می‌گویند و هر کلامی در دنیا به غیر از حمد از جریان می‌افتد و این همان گفته قرآن است که شاد باش آنها در آنجا سلام است و آخرین خواست آنها الحمد لله رب العالمین است. ثواب لا اله الا الله بهشت است و این قول قرآن است که آیا جزای احسان غیر احسان است. ثواب گفتن الله اکبر،‌ بالاترین درجات در بهشت و والاترین منزلت در نزد خداست.

وَ إِذِ ابتَلی إِبراهیمَ رَبُّهُ بِکلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّی جاعِلُک لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِن ذُرِّیَّتی قالَ لا یَنالُ عَهدِی الظَّالِمینَ و هنگامی که خدا ابراهیم را با کلماتی بیازمود و او همه را به اتمام رسانید، گفت: من تو را امام و پیشوای مردم قرار دادم. [ابراهیم] گفت: از خاندانم چطور؟ فرمود: عهد من به ستمکاران نمی‌رسد.

فَتَلَقَّی آدَمُ مِن رَبِّهِ کلِماتٍ فَتابَ عَلَیهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحیمُ پس آدم از پروردگار خویش سخنانی دریافت کرد [و توبه نمود] پس خدا توبه‌اش را پذیرفت، حقا که او توبه‌پذیر مهربان است.

«الله اکبر الله اکبر کبیرا و سبحان الله بکرة و اصیلا و الحمد للَّه رب العالمین کثیرا، لا شریک له و صلی الله علی محمد و آله»