بریده‌هایی از کتاب بصیرت حضرت فاطمه (س)

اشك انسان‌های بزرگ پیام بزرگ به همراه دارد

ما (امامان) حجّت‌های خدا بر مردم هستیم، . تا راه را از بیراهه نشان دهیم. و جَدّه ما فاطمه، حجّت است بر ما

ن روانكاوی شما را می‌دانم و خودِ من هم گفتم كه شما نمی‌توانید به‌پا خیزید و از این نهضت دفاع كنید. این دین با نشانه‌های خاصّی به نتیجه می‌رسد و یارانی را طلب می‌کند که هوشیاری و تقوا را، همراه با دوری از رفاه‌زدگی داشته باشند و شما مطمئن باشید با روحیه رفاه‌زدگی و ثروت‌اندوزی که پیشه کرده‌اید، نه دیگر می‌توانید از اسلام دفاع كنید و نه در این راهی كه پیشه كرده‌اید به نتیجه می‌رسید.

اگر شما و همه اهل زمین كافر شوید خودتان ضرر می‌كنید، كه خدا غنی و حمید است

اگر فاطمه(س) حق خود را مطالبه می‌کند و مسئله فدک را پیش می‌کشد از آن جهت که فدک را از دست ایشان خارج كرده‌اند نیست. بلکه حضرت می‌خواهند از آن طریق، مشکل بزرگی را كه پس از رحلت رسول‌خدا(ص) بر جامعه مسلمین حاكم شد، گوشزد کنند، و آن فكری است که در مقابل سخن رسول‌خدا(ص) از خود اجتهاد می‌کند.

منافق یعنی كسی كه قلبش ایمان را دوست نمی‌دارد، بلكه دنیا و تكبر را دوست دارد، ولی ظاهرش نمایش ایمان دوستی است

آری؛ درست است كه دوست نادان و دشمن دانا سعی كرد اشك‌های فاطمه(س)را به معنی ظهور ناتوانی آن حضرت قلمداد كند، ولی كسی كه سخن پیامبر خدا(ص) را می‌شناسد كه فرمود: «فاطمه پاره‌ای از رسالت من است و هركس او را بیازارد مرا آزار داده و هركس مرا آزار داده، خدا را آزار داده است»؛ می‌فهمد فاطمه(س)در مقام فنای فی‌الله است، از خود چیزی ندارد جز هر چه خدا اراده كند. در این حال اشك‌های فاطمه(س)یك حرف دیگر است و در یك فرهنگ دیگر باید ارزیابی شود و این اشك، اشك خردمندانه‌ای است تا كسی كه از كم‌ترین اندیشه برخوردار است، به تأمل بنشیند و با خود بگوید مگر چه حادثه‌ای رخ داده كه باید فاطمه زهرا(س) به جهت آن اشك بریزد؟

«وَ الصَّلوهَ تَنْزیهاً لَكُمْ مِنَ الْكِبْرِ» و نماز را برای پاك كردن شما از كبر مقرر فرمود.

فاطمه‌زهرا(س) حوریه انسیه است یعنی فرشته‌ای است به‌صورت بشر، و برای شما حجت است

آری اگر بناست قرآن را فقط با صوت خوب بخوانیم، خیلی‌ها می‌توانند بخوانند، ولی اگر بخواهیم بفهمیم و در زندگی خود پیاده كنیم، در این صورت است كه قرآن‌شناس واقعی نیاز است

چقدر خوب بود اگر مردم جهان از عمق جانشان معنی اشك‌های فاطمه(س)را می‌فهمیدند

یعنی فاطمه(س)در مقابل جریانی که پیام غدیر را زیر پا گذارد، جبهه‌ای را گشود که بالاخره اسلام را به مسیر خود برمی‌گرداند و به همین جهت شعار حضرت‌مهدی(عج) چون ظهور فرماید، عبارت است از «وَ فِی اِبْنَهِ رَسولِ‌اللهِ لی اُسْوَهٌ حَسَنَهٌ» یعنی؛ الگو و اُسوه من در این راه دختر رسول‌خدا(ص) است.

به روایت اهل سنت داریم كه یك اعرابی سؤالاتی از خلیفه دوم كرد و او به علی(ع) رو كرد و آن سؤالات را از حضرت پرسید، و حضرت هم جواب گفتند. اعرابی به عمر اعتراض كرد كه تو امیرالمؤمنین هستی چرا جواب مرا ندادی؟ عمر گفت: «وَیحَكَ ما تَدْری مَنْ هذا؟ هذا مولای وَ مَوْلی كُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مَنْ لَمْ یكُنْ مَوْلاهُ فَلَیسَ بِمُؤْمِنٍ» یعنی: وای بر تو ، آیا می‌دانی این مرد كیست ؟ این مرد مولای من و مولای هر مؤمنی است و كسی كه علی مولای او نباشد مؤمن نیست

ای مردم! پیامبر(ص) از بین شما رفت ولی قرآن هست؛

«بهره شیطان از شما این است كه شما را از طریق مشغول كردن به عبادت پایین‌تر، از عبادت بالاتر غافل كند»

«شما كافی است قرآن یادتان نرود، به قرآن رجوع كنید می‌بینید كه گُم كرده‌تان چه كسی است».

« براء بن‌عازب» می‌گوید: چند بار آمدم به حضرت علی(ع) گفتم یا علی! در سقیفه دارند خلیفه تعیین می‌كنند. حضرت می‌فرمودند: من فعلاً زیر این آسمان ، بر اساس حكم خدا، وظیفه‌ام دفن پیامبر(ص) است

«فَنِعْمَ الْحَكَمُ اللهُ» چه نیكو داوری است خداوند

خلیفه سوم در اجرای حدّ الهی بر ولید‌بن‌عقبه حاكم بصره كه در حالت مستی آمده بود در محراب مسجد و نماز صبح را هم چهار ركعت خوانده بود، طفره می‌رود تا این‌كه علی(ع) در یكی از كوچه‌های مدینه حدّ خدا را بر او اجرا می‌كنند و می‌فرمایند: به خدا قسم! تا زنده‌ام نمی‌گذارم حدود الهی تعطیل شود

فردای روزی كه با آن وضع فجیع حضرت علی(ع) را به مسجد بردند و از او بیعت گرفتند، گروهی از مهاجر و انصار به سوی امام آمدند و گفتند: به خدا سوگند تو امیر مؤمنانی و برای خلافت از همه شایسته‌تری، ما آماده جان‌فشانی برای تو هستیم. امام فرمودند: فردا صبح همگان با سرهای تراشیده در بیرون مدینه حاضر شوید. آن‌ها پذیرفتند و متفرق شدند و فردا كه امام به میعاد رفت، جز سلمان و ابوذر و مقداد كه با سرهای تراشیده آمده بودند، كسی را نیافت. آن سه نفر پس از بدرقه امام بازگشتند

«فاطمه(س)بنیانگذار نهضتی است که هنوز ادامه دارد»

اسوه و راهنمای من در این نهضت، دختر رسول‌خدا است

خداوند با غضب فاطمه، غضبناک و با رضایت او راضی است

پادشاه روم به عمر نامه‌ای نوشت و از او مسائلی را پرسید. پس عمر آن مسائل را برای صحابه گفت، پس جوابی نزد آن‌ها نیافت، آن سؤال‌ها را نزد علی(ع) معروض داشت. پس آن حضرت در اندك مدت پاسخ گفت

و نیكی به پدر و مادر را سپر حفظ از خشم خدا قرار داد

اگر حضرت علی(ع) هم غسل و كفن پیامبر(ص) را رها كرده بودند و رفته بودند جزء سقیفه، كه دیگر او علی نبود با این همه افتخار

اسلام به اضافه قرآن ولی منهای تدبُّر و تفكر در قرآن باز آن راه و رسمی نیست كه ما را به گوهر اسلام نزدیك كند

وقتی ابوسفیان در همان روزهای اول خلافت ابابكر به علی(ع) گفت دست بیعت به من بده تا در پشتیبانی تو تمام این صحرا را از لشگر پر كنم. حضرت فرمودند: «امواج فتنه را با كشتی نجات بشكافید و ...» و حضرت دعوت او را كه بیشتر قصد تفرقه در بنای نوپای جامعه اسلامی داشت، پس زدند

هر گاه من و شما در مقابل حق كوتاه آمدیم، هنوز نمرده باید در این دنیا مقدّمات كیفرش را پس بدهیم

«تاریخ گواه است كه منافقان در زمان حیات رسول خدا(ص) بسیار حضرت را اذیت می‌كردند و حتّی نقشه قتل پیامبر خدا(ص) را كشیدند و تا آخر عمرِ آن حضرت هم از پای ننشستند، ولی بعد از رحلت آن حضرت و با بر سر كار آمدن ابابكر، دیگر هیچ مخالفتی با حاكمان وقت از خود نشان نمی‌دهند. حالا این مسئله چند حالت باید داشته باشد، یا با رحلت رسول خدا(ص) همه‌ منافقان هم مردند، و یا همه‌شان مؤمن شدند و یا نظامی به صحنه آمد كه موافق نظر آن‌ها بود و لذا مزاحمتی نباید برای آن ایجاد كنند»