بریده‌هایی از کتاب منسفیلد پارک

بار ديگر زنگ عشق در وجودش به صدا در آمد و او را مجبور کرد که بجای هر چيز ديگری به شادی آن فکر کند.

هر کسی که ازدواج می‌کند در واقع مرتکب نوعی اشتباه می‌شود. آدم‌ها هميشه از طرف مقابل انتظار همه نوع خوبی را دارند ولی اينکه خودشان چه بوده و چه هستند، اصلاً مهم نيست.»

هر کسی با مشاهده اين عشق خواهر و برادری، بی‌اختيار اعتراف می‌کرد که اين نزديکی بسيار ارزشمندتر و عميقتر از عشق زناشويی است. بچه‌های يک خانواده که از يک خون هستند علايق و عادت‌های مشترکی دارند که اين اشتراکات در هيچ جمع ديگری ديده نمی‌شود و تنها جدايی‌های طولانی و حسادت‌ها ممکن است اين پيوند پاک را از هم گسسته کند. که متأسفانه کم هم نيستند بعضی وقتها عشق برادرانه همه چيز است و گاهی هم از هيچ کمتر است.

«در هر صورت بهتر است آدم‌ها را در اين مورد خاص آزاد گذاشت و اجازه داد هر کس به روش خودش عبادت کند. اگر برای اينکار قانون وضع شود و اجبار در کار باشد، مسلماً نتايج بدی به بار می‌آورد. فرض کنيم آدم‌های خوب هر روز صبح زود اينجا بيايند، زانو بزنند و خميازه بکشند سپس با خستگی و سردرد به سر کارهايشان بروند، خوب حاصل کار آن روز چه خواهد بود؟

همه مردم آن بخش اين ازدواج را مناسب دانسته و حتی عمويش که يک وکيل بود، اعتراف کرد که برادرزاده‌اش حالا ثروتمندتر از اوست.