بریده‌هایی از کتاب تهران، دنیا، تمام وقت

یک بدی زندگی واقعی این است که در لحظه‌های حساسش موسیقی ندارد.

تمام دارایی من: می‌تواند “تو” باشد.

«به‌ت گفته بودم عشق فیلمم، مگه نه؟ عاشق این دیالوگ آل پاچینو تو یکی از فیلم‌هاشم. می‌گه وقتی بچه بودم، از خدا خواستم به‌م یه دوچرخه بده، اما بعد فهمیدم تخصص خدا تو دادن چیزهای دیگه‌ست. به همین خاطر، یه دوچرخه دزدیدم و از خدا خواستم من رو ببخشه. هر دفعه کسی رو می‌کشم، از خدا می‌خوام من رو ببخشه. به همین سادگی.