بریده‌هایی از کتاب تهران، دنیا، تمام وقت

یک بدی زندگی واقعی این است که در لحظه‌های حساسش موسیقی ندارد.

تمام دارایی من: می‌تواند “تو” باشد.

آدم عاقل اونه که همیشه به فکر زن گرفتنه، اما هیچ‌وقت زن نمی‌گیره.