بریده‌هایی از کتاب آن دختر یهودی

یاد حرف‌های احمد افتاد: «نگذار مسلمانان تو را از اسلام متنفر کنند. آن‌ها تعالیم اسلام را متفاوت اجرا می‌کنند. تو فقط به اخلاق رسول خدا (ص) نگاه کن. در میان تمام انسان‌ها اخلاق او اخلاق قرآن است.»

من دوست دارم مثل حضرت محمد زندگی کنم. الگوی تو کیست؟

زنده باشیم تا بخوریم و بخوانیم و بگردیم و بخوابیم و روز بعد هم این دایره را تکرار کنیم؟ «تکرار» این کلمهٔ نفرت‌انگیز. مگر تکرار از نشانه‌های جهنم نیست؟ جسدی می‌سوزد و بعد گوشت می‌آورد تا دوباره انگار که هیچ اتفاقی نیفتاده بسوزد.

«نگذار مسلمانان تو را از اسلام متنفر کنند. آن‌ها تعالیم اسلام را متفاوت اجرا می‌کنند. تو فقط به اخلاق رسول خدا (ص) نگاه کن. در میان تمام انسان‌ها اخلاق او اخلاق قرآن است.»

«نگذار مسلمانان تو را از اسلام متنفر کنند. آن‌ها تعالیم اسلام را متفاوت اجرا می‌کنند. تو فقط به اخلاق رسول خدا (ص) نگاه کن. در میان تمام انسان‌ها اخلاق او اخلاق قرآن است.»

یاد حرف‌های احمد افتاد: «نگذار مسلمانان تو را از اسلام متنفر کنند. آن‌ها تعالیم اسلام را متفاوت اجرا می‌کنند. تو فقط به اخلاق رسول خدا (ص) نگاه کن. در میان تمام انسان‌ها اخلاق او اخلاق قرآن است.»

«نگذار مسلمانان تو را از اسلام متنفر کنند. آن‌ها تعالیم اسلام را متفاوت اجرا می‌کنند. تو فقط به اخلاق رسول خدا (ص) نگاه کن. در میان تمام انسان‌ها اخلاق او اخلاق قرآن است.»

ندی بی‌اعتنا جواب داد: اشکال ندارد. اتفاق‌های اطراف ما باعث می‌شود یادمان برود ما با اینکه جزئیات دین و لباس‌هایمان باهم فرق می‌کند یک خدا را می‌پرستیم.

ندی وقتی قرآن را به دست گرفته بود حس می‌کرد چیزهایی که خوانده راست است. او عمق و قدرتی را حس می‌کرد که در تورات یا عهد قدیم با آن روبه‌رو نشده بود و می‌دانست دارد تغییر می‌کند. حتی باید گفت او بدون اینکه متوجه شود از درون تغییر کرده بود و وقتی در یکی از شب‌زنده‌داری‌هایش با صدای آهسته و لرزان آیهٔ: «أَلَمْ یأْنِ لِلَّذِینَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِکرِ اللَّهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَلَا یکونُوا کالَّذِینَ أُوتُوا الْکتَابَ مِنْ قَبْلُ فَطَالَ عَلَیهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَکثِیرٌ مِنْهُمْ فَاسِقُونَ * اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یحْیی الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا قَدْ بَینَّا لَکمُ الْآیاتِ لَعَلَّکمْ تَعْقِلُونَ.» را خواند چنان گریه کرد که جسم نحیفش هم به لرزه درآمد.

من امروز مثل بقیهٔ مسلمانان دربارهٔ اتهام به ترور و عقب‌ماندگی و هرج و مرج و فساد مسئولم. در قبال اجرای نیکوی تعالیم اسلام و زندگی روزانه‌ام مسئولم.

سؤال احمد دوباره در ذهنش نقش‌بست: «آیا قبول می‌کنی با یک مسلمان ازدواج کنی؟» فقط الآن جوابش را می‌دانست؛ بله! اگر تو آن مرد باشی قبول می‌کنم!

شهادت چیست؟ ریما ساده و معصومانه لبخند زد: این است که در راه خدا بمیرم. آن وقت خدا مرا دوست دارد و بدون حساب و کتاب وارد بهشت می‌کند!

چند دقیقه قرآن را کنار گذاشت و چشم‌هایش را بست و تلاش کرد به خودش مسلط شود اما نمی‌توانست تغییرات درونش را کنترل کند. دست روی سینه گذاشت تا ضربان تند قلبش را متوقف کند. صدایی که مدام در سرش تکرار می‌شد و می‌گفت: «آیا وقت آن فرا نرسیده است؟ آیا وقت آن فرانرسیده است؟» او را به سمت پاسخ مثبت سوق می‌داد.

نمی‌توانست به‌خاطر عشق قدیمش، به‌خاطر اولین و تنها عشقش گریه کند، چون به این جملهٔ مسخره که «مرد برای عشق گریه نمی‌کند.» اعتقاد داشت.

«نگذار مسلمانان تو را از اسلام متنفر کنند. آن‌ها تعالیم اسلام را متفاوت اجرا می‌کنند. تو فقط به اخلاق رسول خدا (ص) نگاه کن. در میان تمام انسان‌ها اخلاق او اخلاق قرآن است.»

یاد حرف‌های احمد افتاد: «نگذار مسلمانان تو را از اسلام متنفر کنند. آن‌ها تعالیم اسلام را متفاوت اجرا می‌کنند. تو فقط به اخلاق رسول خدا (ص) نگاه کن. در میان تمام انسان‌ها اخلاق او اخلاق قرآن است.»

در دین ما زن و مرد تفاوتی باهم ندارند و هر دو حق دارند بعد از تطهیر کتاب مقدس را بخوانند. در دین ما چیزی به نام نجاست ابدی که در دین یهود هست، وجود ندارد! حتی دین ما یادگیری دین را حق به‌حساب نمی‌آورد بلکه آن را برای هر دو جنس واجب می‌داند! به همین دلیل دین ما اصلاً نمی‌گوید زنان نمی‌توانند به کتاب مقدس دست بزنند!

می‌دانی که مردم از ما فقط پایان ما را می‌دانند؟ وقتی می‌میریم به نماد جهاد و مقاومت تبدیل می‌شویم و نماد، زندگیِ شخصی و نیاز ندارد. او فقط هدف دارد. برای هدفش زندگی می‌کند و برای هدفش می‌میرد. به این معنا ما «مخلوقات سایه‌نشین» هستیم که به سمت «نور» حرکت می‌کند. وقتی شهید می‌شویم به سمت نور رفته‌ایم. موجودیت ما از قبل موجودیت این «نماد» است. هر نفسی که در هر دم و بازدم به سینه‌مان فرو می‌رود و بیرون می‌آید در راه خداست. با این حساب چطور به زندگی انسان‌های فانی برگردیم؟

خانم! شما یهودی هستید...درست است؟ ندی فوراً به ستارهٔ داود که از اول کار او را لو داده بود نگاه کرد و چیزی نگفت. پس چرا به ما کمک می‌کنید؟ ندی با ناراحتی سرش را بالا آورد: دین من چه ربطی به کار انسان‌دوستانه دارد؟ مگر دین شما کسی را به رحمت و رأفت تشویق نمی‌کند و نمی‌گوید به طرف نیازمند دست یاری دراز کنید حالا هر دین و عقیده‌ای که می‌خواهد داشته باشد؟ مگر رسالت همهٔ ادیان آسمانی یکی نیست؟

«نگذار مسلمانان تو را از اسلام متنفر کنند. آن‌ها تعالیم اسلام را متفاوت اجرا می‌کنند. تو فقط به اخلاق رسول خدا (ص) نگاه کن. در میان تمام انسان‌ها اخلاق او اخلاق قرآن است.»

حیف که آن دختر یهودی است! هرچند به نظر او از خیلی مسلمان‌ها مسلمان‌تر بود...افکارش، نجابتش، حیایش؛ همهٔ این‌ها باعث می‌شد او زمین باروری برای کاشت بذر اسلام باشد و احساس می‌کرد وظیفهٔ اوست که دختر را به اسلام دعوت کند. احساس می‌کرد سرنوشت او را به آن خانه کشانده چون وظیفه‌ای در انتظار او بوده.

خدای واحد متعلق به همه است!

زن مسلمان مو و بدنش را به این دلیل که عورت است و از بدنش خجالت می‌کشد، نمی‌پوشاند بلکه می‌خواهد از خودش و زیبایی و زینتش محافظت کند و کسی به جز همسر و محارمش او را نبیند.

«تکرار» این کلمهٔ نفرت‌انگیز. مگر تکرار از نشانه‌های جهنم نیست؟ جسدی می‌سوزد و بعد گوشت می‌آورد تا دوباره انگار که هیچ اتفاقی نیفتاده بسوزد.

«نگذار مسلمانان تو را از اسلام متنفر کنند. آن‌ها تعالیم اسلام را متفاوت اجرا می‌کنند. تو فقط به اخلاق رسول خدا (ص) نگاه کن. در میان تمام انسان‌ها اخلاق او اخلاق قرآن است.»

مرد بیرون از خانه با فتنه‌های زیادی مواجه می‌شود. مثلاً زنان زیبای آرایش‌کرده؛ اما جایگزین آن را در خانه‌اش و در همسرش پیدا می‌کند؛ یعنی یک معاملهٔ دو سر سود بین هر دو. زن با دلربایی خود از فتنه‌های بیرون از خانه جلوگیری می‌کند، مرد هم چشمش را فرومی‌اندازد و بعد هرکدام گمشده‌شان را در زندگی زناشویی پیدا می‌کنند.

حرف آنابلا ذهن ندی را مشغول کرده بود. او خوب می‌دانست که وضعیت کشورهای عربی اصلاً آن‌طور نیست اما ظاهراً اصلش مهم و حرف آنابلا درست بود. واضح‌ترش این بود که قوانین نماز جماعت باید در زندگی اجتماعی مسلمانان تأثیر بگذارد. یاد حرف‌های احمد افتاد: «نگذار مسلمانان تو را از اسلام متنفر کنند. آن‌ها تعالیم اسلام را متفاوت اجرا می‌کنند. تو فقط به اخلاق رسول خدا (ص) نگاه کن. در میان تمام انسان‌ها اخلاق او اخلاق قرآن است.»

می‌خواهم بدانم چرا دین اسلام در شبه جزیرهٔ عربستان نازل شده و مثل همهٔ انبیای سابق بر بنی اسرائیل نازل نشده؟ ندی با اطمینان گفت: وقتی اسلام ظهور کرد شبه جزیرهٔ عربستان عقب‌مانده‌ترین نقطهٔ زمین بود. مردم آن ثروتی نداشتند و جامعهٔ آن‌ها قلمرو قدرتمندی مثل امپراتوری فارس یا رم نبود بلکه فقط قبایلی پراکنده بودند که با تعصب قبیله‌ای گرد هم جمع شده بودند و از راه جنگ و تجارت و چوپانی زندگی‌شان را می‌گذراندند. به همین دلیل بعثت پیامبر از این نقطهٔ زمین به خودی خود معجزه به شمار می‌آمد! و تبدیل قبیله‌هایی که باهم دشمن بودند به امتی متحد و پیرو یک نفر و در مرحلهٔ بعد صعود از ضعف به قدرت و گسترش دعوت به نقاط مختلف جهان موفقیت بزرگی حساب می‌شد؛ اما بنی‌اسرائیل؛ خداوند آن‌ها را برای اینکه قبلاً انبیا را کشته بودند مجازات کرد و خاتم پیامبران را از امت دیگری برگزید.

حالا که دارم این لباس سفید را می‌پوشم و گل‌های سفید روی سرم می‌گذارم دیگر کوچک‌ترین تردیدی ندارم.

واقعاً در اسلام همه‌چیز هست! اگر نماز شما این‌طور منظم باشد حتماً در همهٔ کارهایتان به صف پایبند هستید. مثلاً منظم سوار اتوبوس می‌شوید تا جا برای کسی که بعدتان سوار می‌شود هم باشد! این واقعاً شگفت‌انگیز است! زن لبخند زد و چیزی نگفت، اما ندی از خنده منفجر شد. آنابلا بلند و اعتراض‌کنان گفت: حرف اشتباهی زدم؟