بریده‌هایی از کتاب روایت گل سرخ

آن شب چه شبی بود که دیدند کواکب نظم تو پراکنده و اردوی تو ویران و آن روز که با بیرقی از یک سر بی‌تن تا شام شدی قافله‌سالار اسیران تا باغِ شقایق بشوند و بشکوفند باید که ز خون تو بنوشند کویران تا اندکی از حقِ سخن را بگزارند باید که به خونت بنگارند دبیران