بریده‌هایی از کتاب چگونه در هر کاری شکست بخوریم و باز هم برنده باشیم

اهداف از آنِ بازنده‌هاست. این عقیده به‌طور معمول درست از آب درمی‌آید. فرض کنید هدف شما کم کردن پنج کیلوگرم از وزنتان باشد. به احتمال زیاد عمده وقت‌تان را در این فکر هستید که ضعیف‌تر از آن هستید که بتوانید به هدفتان برسید. انسان‌های هدف‌محور در وضعیتی به سر می‌برند که پیوسته در حال شکست خوردن‌اند؛ البته امیدوارند شکست‌ها موقتی باشند. به‌مرور سنگینی بار این شکست‌ها تحمل‌نکردنی می‌شود و در بدترین حالت حتی امکان دارد از بازی حذف شوند.

هدف‌ها و سیستم‌ها دو مسیر کاملاً متفاوت را پیش پای شما می‌گذارند. افراد هدف‌محور در بهترین حالت، در چرخه شکست‌های پیوسته گیر می‌کنند و در بدترین حالت اگر هیچ چیزی آن‌طور که انتظار می‌رفت پیش نرود، برای همیشه به شکست محکوم می‌شوند. افراد سیستم‌محور به این دلیل می‌توانند پیروز شوند که در چهارچوب یک سیستم تعریف‌شده جلو می‌روند و آنچه را در نظر دارند انجام می‌دهند.

نظریه سیستم در برابر هدف را می‌توان به تمام چیزها تعمیم داد. مثلاً کم کردن ده کیلوگرم یک هدف به شمار می‌آید؛ اما درست غذا خوردن سیستم محسوب می‌شود. دوی ماراتن در کمتر از چهار ساعت هدف به حساب می‌آید؛ اما تمرین‌های ورزشی روزانه یک سیستم است. در تجارت تأمین یک‌میلیون دلار هدف است؛ اما یک کارآفرین سریالی بودن، سیستم است.

علاقه و اشتیاق پرت‌وپلای محض است حتماً شنیده‌اید که افراد موفق مردم را با این جمله تحریک می‌کنند «دنبال چیزی بروید که هیجانتان را برمی‌انگیزد.» بار اول که این جمله را می‌شنوید، به نظر حرف حسابی می‌آید. به‌طور قطع شور، هیجان و علاقه انرژی را مضاعف و شما را در برابر شکست مقاوم می‌کنند و به شما اراده پولادین می‌دهند. اما الان وقت مخالفت با استدلال بالاست: وقتی در بانکی بزرگ در سانفرانسیسکو مسئول پرداخت وام به کسب‌وکارهای مختلف بودم، رئیس از ما خواست این نکته را آویزه گوش خود کنیم که «به کسی که دنبال علاقه و اشتیاقش است، وام پرداخت نکنید.» به‌عنوان مثال، آیا حاضر هستید به کسی که صددرصد مشتاق ورزش است و مایل است فروشگاه لوازم ورزشی تأسیس کند، پول بدهید؟ اعتماد به این آدم شما را بیچاره می‌کند، فقط شور و هیجان؟! همین؟ او می‌خواهد کسب‌وکاری را راه بیندازد که اشتباه انتخابش کرده است.

روان‌شناسی تقریباً تمام تصمیماتی که می‌گیرید در بطن این قضیه جا می‌گیرند که سایرین راجع به شما چگونه قضاوت خواهند کرد. تجارت همه ما، فروش نسخه‌ای از خودمان است. روان‌شناسی در هرآنچه انجام می‌دهیم حضور دارد.

علاقه و اشتیاق پرت‌وپلای محض است حتماً شنیده‌اید که افراد موفق مردم را با این جمله تحریک می‌کنند «دنبال چیزی بروید که هیجانتان را برمی‌انگیزد.» بار اول که این جمله را می‌شنوید، به نظر حرف حسابی می‌آید. به‌طور قطع شور، هیجان و علاقه انرژی را مضاعف و شما را در برابر شکست مقاوم می‌کنند و به شما اراده پولادین می‌دهند. اما الان وقت مخالفت با استدلال بالاست: وقتی در بانکی بزرگ در سانفرانسیسکو مسئول پرداخت وام به کسب‌وکارهای مختلف بودم، رئیس از ما خواست این نکته را آویزه گوش خود کنیم که «به کسی که دنبال علاقه و اشتیاقش است، وام پرداخت نکنید.» به‌عنوان مثال، آیا حاضر هستید به کسی که صددرصد مشتاق ورزش است و مایل است فروشگاه لوازم ورزشی تأسیس کند، پول بدهید؟ اعتماد به این آدم شما را بیچاره می‌کند، فقط شور و هیجان؟! همین؟ او می‌خواهد کسب‌وکاری را راه بیندازد که اشتباه انتخابش کرده است.

علاقه و اشتیاق پرت‌وپلای محض است حتماً شنیده‌اید که افراد موفق مردم را با این جمله تحریک می‌کنند «دنبال چیزی بروید که هیجانتان را برمی‌انگیزد.» بار اول که این جمله را می‌شنوید، به نظر حرف حسابی می‌آید. به‌طور قطع شور، هیجان و علاقه انرژی را مضاعف و شما را در برابر شکست مقاوم می‌کنند و به شما اراده پولادین می‌دهند. اما الان وقت مخالفت با استدلال بالاست: وقتی در بانکی بزرگ در سانفرانسیسکو مسئول پرداخت وام به کسب‌وکارهای مختلف بودم، رئیس از ما خواست این نکته را آویزه گوش خود کنیم که «به کسی که دنبال علاقه و اشتیاقش است، وام پرداخت نکنید.» به‌عنوان مثال، آیا حاضر هستید به کسی که صددرصد مشتاق ورزش است و مایل است فروشگاه لوازم ورزشی تأسیس کند، پول بدهید؟ اعتماد به این آدم شما را بیچاره می‌کند، فقط شور و هیجان؟! همین؟ او می‌خواهد کسب‌وکاری را راه بیندازد که اشتباه انتخابش کرده است.

همیشه تغییر و تحول افراد به‌واسطه ترفیعشان من را به فکر فرو می‌برد. به‌طور مثال، یکی از همکارهایم که شخصیتی دمدمی و تحمل‌نکردنی داشت، به‌واسطه همین ترفیع‌ها به ناگاه سرشار از اعتمادبه‌نفس و حس قدرت شد. ذات آدمی طوری طراحی شده است که هرطور رفتار کند، در واقعیت همان اتفاق می‌افتد. آن‌قدر باید نقش چیزی را بازی کند تا تبدیل به خود واقعی فرد شود. هسته شخصیت ما تغییر نمی‌کند؛ اما رفتارها و مهارت‌های مرتبط با جایگاه جدیدمان، سریع جایگزین می‌شوند.

کودکان به زنجیره‌ای از نقدها و تحسین‌ها عادت کرده‌اند؛ اما در مورد بزرگ‌ترها اوضاع از زمین تا آسمان متفاوت است. هفته‌های زیادی می‌گذرد تا تشویق درست و حسابی از زبان کائنات بشنوند، حال آنکه از چپ و راست در منزل و سر کار در تیررس حملات انتقادی هستند. بزرگ‌سالان تشنه یک کلمه محبت‌آمیز هستند. وقتی به قدرت سازنده تحسین پی می‌برید (دقت کنید که به‌هیچ‌وجه منظورم چاپلوسی، چرت‌وپرت گفتن یا هر عبارت غیرصادقانه دیگر نیست.) متوجه خواهید شد که دریغ کردن آن چقدر بی‌رحمانه و غیرانسانی است

برایم مثل روز روشن شد که انسان خجالتی برایش راحت‌تر است که نقش دیگری را بازی کند تا نقش خود واقعی‌اش را، زیرا خجالتی بودن از این حس درونی سرچشمه می‌گیرد که تصور می‌کند ارزش حضور در یک گفت‌وگو را ندارد. به‌جای هرکس دیگر بودن، شما را از قالب این احساس خارج می‌کند.

یکی از نکات جالب در مقابله با کم‌رویی، مهار احساس تقلبی علاقه‌مند بودن به دیدار با دوستان و آشنایان است. قرار نیست فضول به نظر برسید، فقط همین که خیلی بی‌تکلف به آن‌ها علاقه نشان دهید، با خوشحالی آن‌ها روبه‌رو خواهید شد.

باید به کمک سعی و خطا، تجربه کردن و تشخیص الگوها شناختی وسیع‌تر پیدا کنید و بهترین راه را برای اداره زندگی‌تان انتخاب کنید.

شما برای ساختن کمدی سروصدای اضافی را حذف می‌کنید تا حقیقت باقی بماند حتی اگر بی‌معنی باشد.

سعی کنید راه‌های پیشنهادی کتاب را با آنچه در سر دارید، آنچه روال کنونی زندگی‌تان است و توصیه‌های دیگران، مقایسه کنید. درنهایت هم هرکس باید فرمول مخصوص به خودش را پیدا کند.