بریده‌هایی از کتاب آنچه زنان شادمان می دانند‌‫

اگر زن شادی هستید که زیاد لبخند می‌زنید متوجه می‌شوید که جواب بله با لبخندی که بر لبان‌تان می‌نشیند، ادا می‌شود. این را امتحان کنید. حالا سعی کنید ضمن آن‌که تبسم می‌کنید جواب نه بدهید. این امکان‌پذیر نیست و این یکی از دلایلی است که نه گفتن تا این حد دشوار است. به خصوص اگر بخواهید در تمام مواقع همه را از خودتان راضی کنید.

زنان به قدری تحت تأثیر روابط با دیگران هستند که گاهی رابطه‌ با خودشان را فراموش می‌کنند. اگر من به شما بگویم درباره‌ی رابطه‌ی خود با همسر، پدر و مادر، و خواهر و برادرتان برایم حرف بزنید شما مطالب زیادی دارید که به من بگویید. اما اگر به شما بگویم درباره‌ی رابطه با خودتان حرف بزنید معمولاً حرفی برای گفتن ندارید. شاید هم مجبور باشید در این‌باره فکر کنید و بعد حرف بزنید. علتش این است که شما به طور مرتب و منظم به این موضوع فکر نمی‌کنید.

زنان شادمان می‌دانند که قبول مسئولیت در قبال خوش‌بختی و شادمانی منجر به رشد و روشن‌گری می‌شود و هر دو بالا رفتن از نردبام و رسیدن به فراسوی اندوه و سوگ است.

زنان شادمان سه اقدام برای رسیدن به بخشیدن خود را درک می‌کنند: *آن‌چه را که آموخته‌اید تصدیق کنید. *بدانید که حالا در شرایط دیگری هستید. *بدانید که ممکن است فردا اشتباه دیگری بکنید.

قانون اساسی کشور شادی و خوش‌بختی را تضمین نمی‌کند. این شما هستید که باید آن‌ها را بدست آورید.

می‌توان شیئی را که آسیب‌دیده و خراب شده تعمیر کرد، امّا با روان انسان نمی‌توان چنین کاری کرد. روان را نمی‌توان به آن شکل که یک اورتوپد بازوی شکسته را گچ می‌گیرد تعمیر کرد.

زنان شاد می‌دانند که ارزش آن‌ها بستگی به این ندارد که چه دارند و چگونه به‌ نظر می‌رسند. برای آن‌ها مهم این است که از چه روابط موفق و سلامت احساسی برخوردارند.

اشتباه کردن بخشی از انسان‌ بودن است و انسان‌ها نباید خود را به خاطر آن شماتت کنند.

نورون‌های موجود در مغز جنس مؤنث در بخش‌‌های مربوط به برقراری ارتباط و احساسات و عواطف اتصالات بیش‌تری تولید می‌کنند. درحالی‌که نورون‌های مغز جنس مذکر در بخش‌های فعالیت جنسی و تهاجم و پرخاشگری تمرکز بیش‌تری دارند. به همین دلیل است که زنان در مقایسه با مردان رابطه‌محورتر هستند.