بریده‌هایی از کتاب ۱۲ گام تا مدیریت زمان

امشب ساعات مفید روز خود را بنویسید و برنامه‌ریزی کنید که فردا ساعات مفید بیشتری داشته باشید. ۲. اگر کاری به شما محول شده و فرضاً ده روز مهلت انجام آن را دارید، طوری برنامه‌ریزی کنید که آن کار هشت روزه تمام شود. این امر از اضطراب شما می‌کاهد. ۳. به این جمله بیندیشید: همیشه طولانی‌ترین سفرها با اولین قدم‌ها آغاز می‌شود. ۴. اگر قرار است کاری را از فردا آغاز کنید، مقدمات آن را امروز آماده کرده و نیز مقداری از کار را همین امروز انجام دهید. ۵. کارهای خود را اولویت‌بندی کنید و به ترتیب اهمیت انجام دهید. این کارها می‌توانند همان فعالیت‌های روزمره نیز باشند. ۶. به هریک از وسایل خود جایگاهی اختصاص بدهید، تا همه چیز سر جای خودش باشد. ۷. همین الان از جا برخیزید و کوچک‌ترین آثار بی‌نظمی را از بین ببرید. از یک گوشه شروع کنید و به انتها برسانید.

در گام‌های قبلی اشاره کردم که وقتی می‌خواهید به هدفی دست پیدا کنید، آن را در سطح بالایی مجسم کرده و تصور کنید که برای رسیدن به آن باید از پله‌های یک نردبان بالا بروید. این پله‌ها مراحلی هستند که شما باید برای رسیدن به هدفتان طی کنید و مسلماً درست‌ترین و مطمئن‌ترین کار این است که پله‌ها را یکی یکی بالا بروید. آیا تاکنون کسی را دیده‌اید که برای بالا رفتن از یک نردبان، از روی پلهٔ اول به پلهٔ دهم بپرد؟! برنامه‌ریزی به‌معنای بالا رفتن یکی یکی از پله‌هاست. برنامه‌ریزی مانع از این می‌شود تا شما اشتباهاً هوس کنید از پلهٔ اول به دهم بپرید و خود را سرنگون کنید. برنامه‌ریزی مانند یک چراغ قوه، فاصلهٔ میان پله‌ها را برایتان روشن می‌کند. وقتی شما توانستید بدون عقب‌نشینی یا احیاناً توقف در رسیدن به هدفی که دارید، حرکت کنید قطعاً در وقت هم صرفه‌جویی خواهد شد؛ زیرا از دوباره‌کاری، توقف‌های بی‌جا یا فلج کل عملیات در امان هستید. برنامه‌ریزی نه‌تنها در ادارهٔ امور سازمان‌ها لازم است،‌ بلکه لزوم آن در موارد کوچک و کم‌اهمیت زندگی هم احساس می‌شود.