بریده‌هایی از کتاب ۱۱ قانون جذابیت ارتباطی

از زمانی که کودکی بیش نبودیم پدرم پیوسته این عبارت را که «دنیا به مثل یک آینه» است را در گوش من و خواهرم زمزمه کرده و در عین حال از ما می‌خواست که با تکرار کردن این عبارت آن را ملکه ذهن‌مان سازیم. واقعیت این است که اگرچه من در آن زمان متوجه منظور عبارت فوق نمی‌شدم با این همه خواسته پدرم را اجابت می‌کردم تا اینکه یک روز پدرم مرا در برابر یک آینه گرفته و از من خواست که در برابر آن لبخند بزنم که حاصل این کارم مواجهه با دخترکی خندان در توی آینه بود. پس از اینکار پدرم از من خواست که به جای تبسم در برابر آینه با حالتی خشمگین و برآشفته ظاهر شوم که آینه نیز در یک چشم برهم زدن همین حالت را به سوی من بازتاب داد. پس از انجام این عمل، پدرم روی به من کرده و گفت که آیا اکنون متوجه منظورش از عبارت فوق شده‌ام؟ پاسخم به این سئوال پدرم یک «بله‌ی محکم و طنین‌انداز» بود.

از زمانی که کودکی بیش نبودم مادرم پیوسته این جمله را در گوشم زمزمه می‌کرد این نوع کلام و سخنت نیست که مهم است بلکه مهم چگونگی ادای کلمات است

آنچه که علم روانشناسی به آن مهر تأیید می‌زند این است که آدمی در نهایت همانی می‌شود که آنگونه می‌اندیشد بنابراین جهت تسخیر کامیابی و همای سعادت چاره‌ای جز این ندارید که باورهایی چون من می‌توانم و من آدم قابلی هستم را جایگزین پندارهایی چون نمی‌توانم و من چیزی برای عرضه کردن ندارم و غیره کنید تا بدین‌وسیله به تدریج خودباوری و خودانگاره‌تان تقویت شود.

فرد باید در تعاملش با مردم کاملاً طبیعی و اصیل باشد. به زبان ساده‌تر، رفتار فرد باید کوکی، عاری از تفکر، خودجوش و در یک کلام کودک سانانه باشد. چون هیچ سانسور و تمارضی در روش و منش کودکان به چشم نمی‌خورد بله، راز و رمز اصیل و واقعی بودن این است که فرد در تعامل با مردم به هیچ وجه متفکرانه رفتار نکند.

بردباری و صبوری پیشه کردن در هر شکلی ثمربخش است.

برای اینکه گفت‌وگویی پا بگیرد فرد رابطه‌جو باید موضوعاتی را پیش بکشد که خودش علاقمند به بحث کردن در این زمینه‌ها است چون هدف از گفت‌وگو همانطور که از اسمش برمی‌اید گفتن و شنیدن است نه سخنرانی یک طرفه، پس جهت استارت زدن گفت‌وگو نظر غریبه‌ها را درباره موضوعاتی چون سیاست، دنیای اقتصاد، ورزش، دنیای هنر و غیره جویا شوید.

همیشه ذهن‌تان را متوجه نیمه پر لیوان سازید نه نیمه خالی

ین چگونگی خودانگاره (تصویر ذهنی) فرد است که چگونگی سرنوشت و موقعیت فرد را در این دنیا رقم می‌زند به زبان ساده‌تر، این برداشت و تلقی فرد است که واقعیتش را رقم می‌زند بنابراین اگر خواهان تسخیر کامیابی و کامروایی هستید چاره‌ای جز این ندارید که محتویات و باورهای خودباوری سوز را از ذهن‌تان بیرون برانید.

به خوانندگان این کتاب توصیه می‌کنیم که اصالت و اولویت را به دل خواسته‌هایشان بدهند نه به بایدها و الزامات بیرونی و عقل بنیاد.