بریده‌هایی از کتاب 12 قانون زندگی؛ نوشداروی بی‌نظمی

اکثر افرادی که در کودکی عذاب دیده‌اند، بچه‌های خودشان را اذیت نمی‌کنند.

چه فایده‌ای برای انسان دارد اگر تمام دنیا را به دست آورد، اما روحش را از دست بدهد؟

وقتی طبقه اشراف سرما می‌خورند، طبقه کارگر از سینه پهلو می‌میرند.

وقتی شما حرفی برای گفتن دارید، ساکت ماندن دروغگویی است

در واقع رشد کردن مهم‌ترین حالت برنده شدن است.

اگر پسرها سالم باشند، مورد اقبال دخترها واقع نمی‌شوند. آن‌ها مرد می‌خواهند. کسی را می‌خواهند که با او ستیزه کنند

به‌جای حکمرانی بر شهر، فرمانروای روح خودتان باشید.

اگر اشاره به نادرستی‌ها را متوقف کرده و بر اساس دستورات وجدان خود زندگی کنید، می‌توانید حتی در زمان مواجهه با تهدیدات نیز نجابت خود را حفظ کنید؛ اگر با صداقت و شجاعت از بالاترین ایده‌آل‌ها تبعیت کنید، امنیت و قدرت بیشتری برایتان فراهم خواهد شد؛ اگر به‌درستی زندگی کنید، می‌توانید آن‌قدر جویای هدف باشید که حتی واهمه از مرگ نیز تاثیری بر شما نداشته باشد.

اگر زندگی شما به آنچه باید تبدیل نشده، حقیقت‌گویی را امتحان کنید. اگر با درماندگی به یک ایدئولوژی چسبیده‌اید یا در پوچ‌گرایی می‌غلتید، حقیقت‌گویی را بیازمایید. اگر حس ضعف و طرد و درماندگی و سردرگمی دارید، حقیقت‌گویی را امتحان کنید. در بهشت همه راست می‌گویند. به همین دلیل آنجا بهشت است. راست‌گو باشید. یا حداقل دروغ نگویید.

دیوانگی یعنی اینکه یک کار مشابه را بارها تکرار کنید و هر بار انتظار نتیجه‌ای متفاوت را داشته باشید.

وقتی طبقه اشراف سرما می‌خورند، طبقه کارگر از سینه پهلو می‌میرند.

اگر پسرها همانند دخترها آداب اجتماعی داشتند، دنیا جای بهتری می‌شد.

پرسشی برای والدین: دوست دارید بچه‌هایتان را ایمن نگه دارید یا مقاوم؟

چنگیزخان، فاتح اکثر نقاط آسیا است که جد ۸ درصد از مردان آسیای مرکزی محسوب می‌شود

نیچه می‌گفت ارزش انسان با میزانِ تحمل وی در برابرِ حقیقت سنجیده می‌شود

«آنانی که دارا هستند، بیشتر به دست خواهند آورد؛ آنانی که ندار هستند، بیشتر از دست خواهند داد.»

چیزی را که هدف می‌گیرید، تعیین کننده چیزی است که می‌بینید؛ این جمله ارزش تکرار دارد: چیزی را که هدف می‌گیرید، تعیین کننده چیزی است که می‌بینید.

تفکر به معنای شنیدن حرف‌های خودتان است. دشوار است. برای تفکر باید در آن واحد حداقل دو نفر باشید. بعد اجازه دهید که این دو نفر با یکدیگر مخالفت کنند. تفکر به معنای مکالمهٔ درونی میان این دو یا چند دیدگاه متفاوت می‌باشد.

اگر دوستی دارید که صلاح نمی‌دانید او را با خواهرتان یا پدرتان یا پسرتان آشنا کنید، پس چرا خودتان با چنین کسی دوست هستید؟

هیچ‌وقت قدرتِ ویرانگر گناهِ سهل‌انگاری را دست‌کم نگیرید

اگر در حال رنج کشیدن هستید، بدانید که این امر معمول است. مردم محدودیت دارند و زندگی تراژیک است. اما اگر رنج شما غیرقابل تحمل است و در حال ابتلا به فساد هستید، باید به فکر فرو بروید.

زندگی زجرآور است. بدیهی است. حقیقتی نیست که بخواهید آن را انکار کنید.

شگرد نویسندگی پیترسون در این کتاب به گونه‌ای است که با ذکر داستان‌های تاریخی، اسطوره‌ای، نتایج تحقیقات علمی، خاطره‌ای شخصی یا کاری از خودش و ادغام این حوزه‌ها، سعی می‌کند تا آهسته و پیوسته، خواننده را قانع کند که انجام این قوانین با توجه به نشانه‌ها و مثال‌های ذکر شده، در زندگی امروزی کارآیی مثبتی دارد و موجب پیشرفت و تفاوت در زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی می‌شود.

«هیچ درختی نمی‌تواند تا بهشت رشد کند، مگر اینکه ریشه‌هایش تا جهنم برسند»

از خودتان بپرسید: آیا چیز آشفته‌ای در زندگی‌تان یا در موقعیت‌تان وجود دارد که بتوانید و بخواهید آن را سر و سامان دهید؟ آیا این چیز را که با تواضع درخواست تعمیر دارد، می‌توانید و می‌خواهید تعمیرش کنید؟ می‌توانید همین الان تعمیرش کنید؟ تصور کنید خودتان همان شخصی هستید که می‌خواهید با او مذاکره کنید. همچنین تصور کنید که شما فردی تنبل، زودرنج و ناخشنود هستید و به سختی می‌توان با شما کنار آمد. با این نگرش، حرکت دادن شما اصلا ساده نیست. باید اندکی جذابیت و شوخ‌طبعی پیشه کنید. می‌توانید بدون طعنه یا متلک به خودتان بگویید: «ببخشید، من دارم سعی می‌کنم مقداری از رنجِ دور و برم را کمتر کنم. من به کمک نیاز دارم.» مسخره نکنید و ادامه بدهید: «آیا کاری هست که بتونی برام انجام بدی؟ از کمکت بسیار ممنون می‌شوم.» این سؤال را صادقانه و با تواضع بپرسید. هرچند اصلا کار ساده‌ای نیست.

قانون ۱: صاف بایستید و شانه‌هایتان را عقب بدهید

دو اصل عمومی برای تأدیب داریم. اول: قوانین را محدود کن: دوم: از کمترین نیروی لازم برای اجرای آن قوانین بهره بگیر.

قربانی کنید تا بعداً منفعت ببرید

با خودتان جوری رفتار کنید که گویی آن کسی هستید که مسئول کمک کردن به او هستید.

حقیقت این است که ایدهٔ از خودگذشتگی پرهیزکارانه عمیقا در فرهنگ غرب جای گرفته است