بریده‌هایی از کتاب قدرت تصویرسازی ذهنی (نقشه پردازی ذهنی)

تکامل مغز شگفت‌انگیز شما از ۵۰۰ میلیون سال پیش آغاز شده است، ولی فقط ۵۰۰ سال است که دریافته‌ایم جایگاه آن نه در قفسهٔ سینه، بلکه در سر است.

تفکر در مغز به شکل تک‌بُعدی و یکنواخت صورت نمی‌گیرد، بلکه مغز با استفاده از تصاویر و واژه‌های کلیدی، فکر را از کانون مرکزی ایجادکنندهٔ اندیشه به طور همزمان در جهت‌های گوناگون گسترش می‌دهد. من این جریان را تفکر گسترش‌یابنده نامیده‌ام.

مغز دارای پنج عملکرد مهم است: - دریافت: مغز از طریق حواس اطلاعات را دریافت می‌کند. - ذخیره‌سازی: مغز اطلاعات را در خود نگه می‌دارد و قادر است در صورت لزوم به آن دست یابد. (البته ممکن است شما همیشه این گونه احساس نکنید!) - بررسی و تحلیل: مغز شما الگوها را شناسایی می‌کند و می‌خواهد با بررسی اطلاعات و یافتن معنای آن، اطلاعات را به شکلی قابل فهم سازماندهی کند. - نظارت: شما بر اساس وضعیت سلامت خود، دیدگاه شخصی و محیطی که در آن قرار دارید، با اطلاعات به گونه‌هایی متفاوت برخورد می‌کنید. نظارت بر نحوهٔ برخورد شما با اطلاعات بر عهدهٔ مغز است. - برون‌دهی: مغز تمام اطلاعات دریافتی را از طریق افکار، سخنان، نقاشی، حرکت و تمام شکل‌های خلاقیت به جهان بیرون بازپس می‌دهد. یک نقشهٔ ذهنی به گونه‌ای طراحی شده است که به مغز شما کمک می‌کند اطلاعات را به شکلی مؤثر در خود ذخیره و در زمان مورد نیاز از آن استفاده کند. به این ترتیب شما می‌توانید از مهارت‌های نامحدو

پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهد مغز کانونی با استعدادهای چندجانبه است، که می‌تواند از راه‌هایی بسیار ساده‌تر، خلاقانه، چندبُعدی و سریع‌تر از گفتار و نوشتار، اطلاعات را درک و تفسیر کند و به یاد بیاورد. طراحی و ساختار مغز شما در اصل به گونه‌ای است که توانایی جذب اطلاعات به روش غیرخطی را دارد و برای مثال، هر زمان که به عکسی نگاه می‌کنید، یا تصاویر اطراف را به طور روزمره برای خود تفسیر می‌کنید، به همین شکل عمل می‌کند.

هر گاه بخواهید موضوع مهمی را به یاد بیاورید، لازم است برای آن یک نکتهٔ ارجاعی خاص داشته باشید و منظور از ساخت یا انتخاب واژهٔ کلیدی همین است. واژه‌ها قسمت چپ مغز را تحریک می‌کنند و عنصر اصلی تسلط بر حافظه به شمار می‌روند. اما با کمی صرف وقت و کشیدن آنها به صورت تصویر کلیدی، قدرت تأثیرگذاری آنها دوچندان می‌شود. هنگامی که واژه‌های کلیدی به تصویرهای کلیدی تبدیل می‌گردند، هر دو قسمت مغز را تحریک می‌کنند.

مغز شما و نقشه‌های ذهنی یک نقشهٔ ذهنی به جای آن که از ابتدا شروع کند و مرحله به مرحله شما را به پایان کار برساند، از موضوع و مفهوم اصلی آغاز می‌کند و با گسترش به اطراف، جزئیات را وارد کار می‌کند. نقشهٔ ذهنی نسبت به یادداشت‌برداری عادی دارای چند امتیاز است: - فکر اصلی بسیار روشن‌تر تعریف می‌شود. - اهمیت نسبی هر یک از ایده‌ها به روشنی قابل تشخیص است. - مهم‌ترین ایده‌ها را می‌توان به سرعت در مرکز نقشهٔ ذهنی شناسایی نمود. - پیوند میان مفهوم‌های کلیدی بلافاصله قابل شناسایی هستند و راه را برای ایجاد ارتباط میان ایده‌ها و مفهوم‌ها باز می‌کنند. - مرور اطلاعات با کارآیی و سرعت انجام می‌شود. - ساختار نقشهٔ ذهنی اضافه کردن ایده‌ها و مفهوم‌های بیشتر را به راحتی ممکن می‌سازد. - هر نقشهٔ ذهنی پدیده‌ای بی‌مانند است که به نوبهٔ خود می‌تواند به یادآوری دقیق کمک کند.

در واقع، بیش از ۹۰ در صد یادداشت‌هایی که شاگردان برمی‌دارند، زائد است. زیرا مغز به طور طبیعی استفاده از واژه‌های کلیدی برای نمایش کل یک تصویر را ترجیح می‌دهد. این گفته بدین معناست که: - نوشتن کلمه‌هایی که برای حافظه هیچ فایده‌ای ندارند، تلف کردن وقت است. - بازخوانی کلمه‌های غیرضروری تلف کردن وقت است. - وقتی واژه‌های کلیدی به هیچ طریقی علامت‌گذاری نشده‌اند و با کل متن درآمیخته‌اند، جستجو برای یافتن آنها تلف کردن وقت است. - وجود واژه‌های ربط‌دهندهٔ اضافی به هنگام ارتباط برقرار کردن میان واژه‌های کلیدی موجب تلف کردن وقت است. - فاصلهٔ میان واژه‌های کلیدی موجب اشکال در ربط دادن آنها به یکدیگر می‌شود. هر چه فاصلهٔ میان این واژه‌ها بیشتر باشد، برقراری پیوند میان آنها مشکل‌تر می‌گردد. در حال حاضر سازمان‌های دولتی، دانشگاه‌ها، صاحبان مشاغل و افراد در سرتاسر جهان از نقشه‌های ذهنی استفاده می‌کنند. این روش یادداشت‌برداری می‌تواند نمایی کامل از یک فکر، مفهوم یا طرح را در یک نگاه و در ترکیبی ساده از واژه‌ها و تصاویر ارائه دهد.

تفکر در مغز به شکل تک‌بُعدی و یکنواخت صورت نمی‌گیرد، بلکه مغز با استفاده از تصاویر و واژه‌های کلیدی، فکر را از کانون مرکزی ایجادکنندهٔ اندیشه به طور همزمان در جهت‌های گوناگون گسترش می‌دهد.

تفکر در مغز به شکل تک‌بُعدی و یکنواخت صورت نمی‌گیرد، بلکه مغز با استفاده از تصاویر و واژه‌های کلیدی، فکر را از کانون مرکزی ایجادکنندهٔ اندیشه به طور همزمان در جهت‌های گوناگون گسترش می‌دهد. من این جریان را تفکر گسترش‌یابنده نامیده‌ام.

تفکر در مغز به شکل تک‌بُعدی و یکنواخت صورت نمی‌گیرد، بلکه مغز با استفاده از تصاویر و واژه‌های کلیدی، فکر را از کانون مرکزی ایجادکنندهٔ اندیشه به طور همزمان در جهت‌های گوناگون گسترش می‌دهد. من این جریان را تفکر گسترش‌یابنده نامیده‌ام.