بریده‌هایی از کتاب دستور الممل‌های قضا قورتکی

ناامید بودن بسیار بهتر از امیدوار بودن است. اگر امیدوار بروید و نشود، ضد حال می‌خورید؛ اگر جور بشود هم بهتان نمی‌چسبد. اما وقتی ناامید بروید، اگر بشود کیف می‌کنید و از فاز ناامیدی به فاز شاد و شنگولی وارد می‌شوید. اگر هم نشد که به همان حال و هوای ناامیدی ادامه می‌دهید. در واقع چیزی را از دست نداده‌اید! شاعر هم سروده «در نا امیدی بسی امید است» نگفته که «در امید بسی امید است!»

ناامید بودن بسیار بهتر از امیدوار بودن است. اگر امیدوار بروید و نشود، ضد حال می‌خورید؛ اگر جور بشود هم بهتان نمی‌چسبد. اما وقتی ناامید بروید، اگر بشود کیف می‌کنید و از فاز ناامیدی به فاز شاد و شنگولی وارد می‌شوید. اگر هم نشد که به همان حال و هوای ناامیدی ادامه می‌دهید. در واقع چیزی را از دست نداده‌اید! شاعر هم سروده «در نا امیدی بسی امید است» نگفته که «در امید بسی امید است!»

بنابر اطلاعات کسب شده خوشبختانه صندوق وام‌دهنده خیلی مدرن شده و مدارک مورد نیاز را بصورت «دیتا» هم قبول می‌کند. شما بلوتوث می‌کنید، آنها دریافت می‌کنند. فقط مواظب باشید یک چیزی بلوتوث نکنید که نه فقط وام ازدواج بهتان ندهند، بلکه ادب و تربیت‌تان هم زیر سوال برود.

از در که داخل شدید به همه از دم سلام کنید. آدمیزاد کف دستش را که بو نکرده. یهو یکی از اینها کاره‌ای در صندوق است، خاطرش مکدر می‌شود. اصلا اینها به کنار، سلام کردن خوب است. سلام کنید. به همه. رد ندهید. ناامید بودن بسیار بهتر از امیدوار بودن است. اگر امیدوار بروید و نشود، ضد حال می‌خورید؛ اگر جور بشود هم بهتان نمی‌چسبد. اما وقتی ناامید بروید، اگر بشود کیف می‌کنید و از فاز ناامیدی به فاز شاد و شنگولی وارد می‌شوید. اگر هم نشد که به همان حال و هوای ناامیدی ادامه می‌دهید. در واقع چیزی را از دست نداده‌اید!

چهار تا آدم غیر تابلو، سه برابر تعداد مورد نیاز، جور کنید، که هر کدام نشد کارتان لنگ نشود. از سخت‌گیری صندوق درباره‌ی ضامن استقبال کنید. فرصت بسیار خوبی است. خیلی مهیج است. آدم می‌تواند بعد از مدت‌ها دیداری با آباء و اجدادش تازه کند!

اعتماد صندوق قرض‌الحسنه را جلب کنید. یک مراسم عقدکنان ساده همان جا در محل صندوق برگزار کنید. آن کاغذها که می‌دهید، شد مدرک؟ چیزی که زیاد است کاغذ پاره. اینجوری عواطف مسئولان صندوق هم جریحه‌دار می‌شود؛ می‌گویند: بده بیاد جلو! دو سال بده بیاد جلو! مدیر عامل صندوق باید دلش به یک چیز شما خوش باشد یا نه؟ پول که علف خرس نیست. برای اطمینان بیشتر هر چقدر می‌توانید مظنه، را بالا ببرید. مظنه دیگر! تعداد احتمالی فرزندان! هر عدد بچه، دو ماه شما را به وام نزدیک‌تر می‌کند. جای چانه را هم بگذارید.

یکی از رسم‌های ما ایرانیان دستورالعمل صادر کردن است. حتی یک بچه فسقلی جیغو هم اگر یک بچه فینقیلی ریقو به پستش بخورد، رد نمی‌دهد و یک دستورالعمل برایش صادر می‌کند که ریقو حساب کار دستش بیاید که چه کار باید بکند که جیغو خوشش بیاید! از همین پایین دستورالعمل می‌جوشد تا آن بالا!

دستورالممل های قضاقورتکی نویسنده: محمدعلی مومنی انتشارات روزنه

از قدیم می‌گفتند آنقدر که مدیر عامل صندوق به بچه‌دار شدن وام‌گیرنده اصرار دارد، پدرها و مادرهایشان ندارند.

۶۳ دستورالعمل در سال‌های ۹۳ و ۹۴ صادر کردم و به حکم قضاقورتکیّت از هفته‌نامه طنز چلچراغ سر در آورد. از آقای «فریدون عموزاده خلیلی» برای این میزبانی سپاسگزارم. خود این عدد ۶۳ هم یکی از عددهای مورد علاقه قضاقورتکیان است. می‌شود وقایع این دو سال (که قربانش بروم کم نبود) را از متن این دستورها پی گرفت. برای جامعه، محیط زیست، ارتباطات و رسانه، هنر، ورزش و همه چیز هم دستوراتی نوشته‌ام که مثل همه دستوالعمل‌دهندگان نشانه تسلط، تبحر، تبختر و شاخ بودن من در همه امور دارد. خواندن‌شان در قضاقورتکی بودن اوضاع امروز می‌چسبد و باید یکجا جمع باشد. ۴۰ دستورالعمل را علی‌الحساب در این کتاب می‌خوانید. بقیه‌اش هم لابد در کتابی دیگر به بشریت عرضه خواهد شد. بوسنده شما