بریده‌هایی از کتاب شاه نعمت‌الله ولی

غم مخور یارا که غمخوارت منم این جهان و آن جهان یارت منم بر سر بازار ملک کائنات اول و آخر خریدارت منم رو به داروخانه و درد من آر چون شفای جان بیمارت منم گر به دوزخ می کشندت خوش برو چون که در آتش نگهدارت منم ور به جنت می روی بی ما مرو چون فروغ باغ و گلزارت منم یک دو روزی هر کجا خواهی برو بازگشت آخر کارت منم هاتفی از غیب می داد این ندا نعمت اللها طلبکارت منم

عشق او گنجی است در کنج دل ویران ما

جان ما آئینه دار حضرت جانان بود عشق او گنجی است در کنج دل ویران ما

از نور روی اوست که عالم منور است حسنی چنین لطیف چه حاجت به زیور است

همه ذرات می‌داند که ایشان را خداوند است همه در ذکر و تسبیح‌ اند و حق ز ایشان خبر دارد