بریده‌هایی از کتاب براده‌ها؛ گزیده آثار سید حسن حسینی

هیچ مکانی آن قدر شلوغ نیست که در آن نتوان با خدا خلوت کرد.

گناه آفتاب چیست اگر ما شب را خوب نخوابیده ایم!؟

وقتی لیاقت و جربزۀ شهید شدن در تو نباشد، شروع می کنی به نقد و ارزیابی انگیزه شهدا!

دندانهای کرم خورده را می توان کشید؛ با دلهای فاسد چه باید کرد؟

در سینۀ بیشتر سران کشورهای عربی یک شهرک یهودی نشین می تپد!

کاش می توانستیم برای دلهای تاریک، از آفتاب انشعاب بگیریم!

روشن فکر در جهان سوم یعنی کولری در زمستان و شوفاژی در تابستان!

فرق دل انسان با ساعت در این است که ساعت عقب افتاده را می توان جلو کشید!

کسی که برای زیبایی یک زن با او ازدواج می کند مثل کسی است که به خاطر طرح روی جلد، کتابی را می خرد!

زبانی که حق را نگوید فقط به درد لیسیدن بستنی قیفی می خورد!

من برآنم که قافیه بودن «مرد» با «درد» اتفاقی نیست.

حتی در فرهنگ لغات هم «ظفر» بعد از «صبر» پیدا می شود!

هنر بی تعهد مثل نماز بدون نیت، باطل است.

هنرمندی که به آسانی خدا را فراموش می کند، مطمئن باش بندگان خدا را آسان تر فراموش خواهد کرد.

شعر خوب زنی زیبا و عفیف است که تنها به محارم خویش رو نشان می دهد. شعری که همه را راضی کند روسپی ولگردی بیش نیست!

هنر یعنی شیرجه رفتن در یک قطره شبنم و احیاناً غرق شدن در آن!

آنکه برای خدا می جنگد، به خاطر شیطان صلح نمی کند.

گناه آفتاب چیست اگر ما شب را خوب نخوابیده ایم!؟

زبانی که حق را نگوید فقط به درد لیسیدن بستنی قیفی می خورد!

هنرمند بی طرف» ترکیب بی معنی و ابلهانه ای است. هنر یعنی طرفداری و هنرمند یعنی طرفدار.