بریده‌هایی از کتاب کلیدهای رفتار با نوجوانان

برخی از والدین چنین می‌پندارند که وجود پاره‌ای روحیات و رفتارها در نوجوانان بیانگر یک معضل است، حال آنکه درواقع چنین نبوده و وجود این روحیات و رفتارها در سن بلوغ طبیعی است و باید به‌عنوان پدیده‌ای عادی با آن‌ها برخورد شود. ما در اینجا پیشنهادهایی چند در زمینه چگونگی تشخیص یک رفتار طبیعی از رفتاری غیرطبیعی در نوجوانان ارائه می‌دهیم تا مشخص شود که والدین چه زمانی نباید نگران شوند و چه موقع و تا چه حد جای نگرانی وجود دارد. رفتار طبیعی چیست؟ یک کودک باید تا چه اندازه سرحال باشد، تا چه اندازه پرحرف، سرکش، انتقادگر و مقاوم؟ رفتار یک نوجوان طبیعی چگونه است؟ مطلع شدن از رفتارها و روحیات سایر نوجوانان هم‌سن‌وسال فرزندتان. منظور این نیست که فرزندتان را همه‌جا تعقیب کنید، اما باید هم‌بازی‌های او را بشناسید تا با اطلاع از رفتار و روحیه آن‌ها بتوانید رفتار فرزند خود را در مقایسه با آنان ارزیابی کنید.

به‌جای تنبیه فرزند خود، رفتار او را تنبیه کنید.

هیچ‌گاه با یک نوجوان طوری برخورد نکنید که گویی او هنوز یک کودک است.

بداخلاق شدن. در سنین بلوغ عصبانیت و زودرنجی افزایش می‌یابد. هنگامی‌که از آن‌ها برای انجام کاری نظیر بردن ظرف زباله و... درخواست می‌کنید، با غُرولُند انجام می‌دهند و عصبانی می‌شوند که چرا مزاحم آن‌ها می‌شوید و کارهایی را که از نظر آن‌ها مهم‌تر است، متوقف می‌سازید.

«تا زمانی که خودتان را به‌جای فرزندتان قرار ندهید و از دید او به مسائل نگاه نکنید، نمی‌توانید با او ارتباط برقرار کنید.»

برخی از نوجوانان می‌توانند زندگی والدین خود را فلج کنند و همان‌طور که والدین در رشد و سلامت فرزندان خود تأثیر دارند، فرزندان نیز در رفتار و سرنوشت خانواده خود مؤثرند.

«هیچ‌گاه سخنی را که قادر به انجام آن نیستید یا قصد انجام آن را ندارید به زبان نیاورید، فقط سخنی بگویید که به آن عمل خواهید کرد.»

هم‌زمان با تغییراتی که در کودکان، هنگام رسیدن به سن بلوغ روی می‌دهد، والدین نیز دچار تغییراتی می‌شوند. این دگرگونی‌ها ممکن است به‌نحوی باشد که به توانایی والدین در برخورد با فرزند بالغ‌شان لطمه وارد آورد. تغییراتی از قبیل مشکلات زناشویی، بحران میان‌سالی، مشکلات اقتصادی، بحران هویت، افسردگی و سایر گرفتاری‌هایی که در یک زندگی عادی رواج دارند.