بریده‌هایی از کتاب ایران شده هلسطین

آن زمان برای نوع لباس هم باید مجوز می داشتیم. حتی روحانیت هم اجازه نداشت معمم باشد، مگر کسانی که شهادت نامه ی اجتهاد داشتند. آیت ا... امامی از آن دو سه نفری بود که در بجنورد مجوز داشت. اما همیشه آخر شب می آمد منزل؛ علت را که جویا شدم، گفت: تا بخواهی به پاسبان ها حالی کنی که مجوز داری، عمامه را از سرت برداشته و رفته اند.

آنقدر اوضاع به هم ریخته بود که یک نویسنده روسی این طور نوشت: «در ایران هیچ کس اطمینان ندارد که فردا اسیر یا اساسا زنده خواهد بود. فقدان کامل عدالت و جور مامورین، رغبت و میل به کار را از مردم سلب کرده، تجارت ایران به آخرین درجه ی زوال رسیده و راه ها و شریان تجارت، امنیت نداشته است.».