بریده‌هایی از کتاب این همه یوسف

الهی ما نیازیم و تو نازی غم ما را تو تنها چاره‌سازی الهی درد این دل را دوا کن همین امشب مرا از من جدا کن

چرا ما ماه کنعانی نباشیم؟ چرا ما یوسف ثانی نباشیم؟ چرا ما چشم یوسف‌بین نداریم؟ مسلمانیم و درد دین نداریم

«الهی درد عشقم بیشتر کن دل ریشم از این غم، ریش‌تر کن از این غم گر دمی فارغ نشینم به جانم صد هزاران نیشتر کن»

همه حیران چو موساییم در طور تجلی کن شبی، یا نور یا نور!

همه حیران چو موساییم در طور تجلی کن شبی، یا نور یا نور!

همه حیران چو موساییم در طور تجلی کن شبی، یا نور یا نور!

برون از خود نرفتن، رفتن ماست خدای ما چرا اهریمن ماست؟ گروهی مست در «حال» و «مقام» اند گروهی مردۀ حال و مقام‌اند

برون از خود نرفتن، رفتن ماست خدای ما چرا اهریمن ماست؟ گروهی مست در «حال» و «مقام» اند گروهی مردۀ حال و مقام‌اند

من از کوه و درختی کم نبودم شبی با من تکلم کن، الهی

تبسم کن، تبسم کن، الهی مرا در عطر خود گم کن، الهی من از کوه و درختی کم نبودم شبی با من تکلم کن، الهی همه حیران چو موساییم در طور تجلی کن شبی، یا نور یا نور! تجلی کن که ما گم‌کرده راهیم ببخشامان که لبریز از گناهیم

خوشا نام‌آوران کوی اعجاز شقایق‌سیرتان گلشن راز خوشا آن دل که با روحش بحل کرد بدا دنیا که ما را خون به دل کرد خوشا مستی که دل را نذر مِی کرد دو عالم راه را یک لحظه طی کرد خوشا آنان که پیش از مرگ، مُردند به راز عشق پی بردند و بردند «خوشا آنان که جانان می‌شناسند طریق عشق و ایمان می‌شناسند بسی گفتیم و گفتند از شهیدان شهیدان را شهیدان می‌شناسند»‌