بریده‌هایی از کتاب کتاب ها و سیگارها

تنها دلیلی که انسان می‌خواهد زنده بماند، ترس از مرگ است. اما به نظر من بهتر است انسان هر موقع که واقعا مجبور است یا از روی فشار بمیرد تا اینکه به خاطر کهولت و بیماری در زمان پیری بمیرد. اغلب مردم از جنگ می‌ترسند و با وحشت در مورد آن صحبت می‌کنند. اما به واقع انسان چه نوع سلاحی اختراع کرده تا بتواند به مانند بعضی از بیماری‌های کشنده بی‌رحم باشد؟"مرگ طبیعی"به واقع چیزی آرام و کند و زجرآور و بدبو، معنی می‌شود.

کتابهایی هستند که دوست داری بارها و بارها بخوانی، کتابهایی که بخشی ازذهنت می‌شوند و تمام نگرش انسان به زندگی را تغییر می‌دهند

اگر خواندن کتاب در کشورمان به همین میزان اندک که تا به حال بوده است بماند، باید پذیرفت دلیلش این است که کتاب خواندن نسبت به سگ گرداندن، رفتن به سینما یا میخانه‌ها هیجان کمتری دارد، و نه بخاطر اینکه کتابها چه قرضی و چه خریدنی، بسیار گران قیمتند. ‌

کتاب دعا به شما یاد می‌دهد که خدا را دوست داشته باشید و از او حساب ببرید. اما چطور می‌توان همزمان هم کسی را دوست داشت و هم از او ترسید؟

انگار هزینه خواندن- حتی اگر بجای قرض گرفتن از کتابخانه آنها را بخری و مشترک تعداد زیادی از مجله‌ها و نشریات دوره‌ای شوید، - باز هم کمتر از خرید الکل و سیگار در می‌آید.

اگر بتوانیم تنها یک یا شاید دو سال دوام آوریم شاهد تغییراتی خواهیم بود که نادان‌هایی که حتی فکرش را هم نمی‌کنند غافلگیر خواهند شد.

در این زمان شروع به نوشتن تجربیات خود کرد که به نخستین کتابش آس و پاس‌ها در پاریس و لندن (ترجمه درست تر: فقر و دربدری در پاریس و لندن) انجامید. بی‌درنگ پس از این کتاب، به رمان‌نویسی پرداخت و دو رمان نخستش نیز بر اساس همین تجربیاتش در برمه (روزهای برمه) و انگلیس (دختر کشیش) شکل گرفت.

تقریبا هر کتابی می‌تواند احساسات و هیجان بعضی از خواننده‌ها را برانگیخته کند، به شرطی که آن احساس یک حس شدید در خواننده‌ای خاص باشد که نظرش در مورد آن کتاب به طور قطع از نظر یک فرد حرفه‌ای خسته بیشتر ارزش دارد.

یک حکومت دیکتاتوری در حقیقت یک حکومت کنترل آگاهی است و طبقه حاکم بر آن برای حفظ موقعیت آن باید لغزش ناپذیر باشند. اما در حقیقت هیچکس لغزش‌ناپذیر نیست. لازم است مجددا همه شواهد گذشته از نو چیده شوند تا خطاهایی که نمی‌بایست رخ می‌دادند یا آن پیروزی‌های خیالی که واقعا اتفاق افتاده روشن شوند. همچنین هر تغییر مهمی در سیاست به تغییر تعلیمات و ارزیابی مجدد شخصیتهای برجسته تاریخی نیاز دارد. این چیزها در هر جا اتفاق می‌افتد اما دروغ‌پردازی واضح در جوامعی که در یک لحظه معین فقط یک عقیده مجاز می‌باشد خیلی آشکارتر است. حکومت‌های استبدادی خواستار تغییر متناوب و پیوسته گذشته‌اند و احتمالا به مرور زمان بی‌اعتمادی حتمی در موجودیت حقیقت واقعی به وجود می‌آورند.

هزینه‌های خواندن من طول این پانزده سال، سالی ۲۵ پوند بوده است. ‌ بیست و پنج پوند در سال خیلی زیاد به نظر می‌رسد اما وقتی که آن را با دیگر قیمتها می‌سنجیم حدودا هفته‌ای ۹ شیلینگ و ۹ پنی می‌شود که قیمت آن دقیقا با قیمت ۸۳ نخ سیگار برابری می‌کند

به طوری که یک شخص عادی بیشتر پولش را که معادل هزینه معیشت روستاییان هندی است، صرف خرید پاکت سیگارها می‌کند. اگر خواندن کتاب در کشورمان به همین میزان اندک که تا به حال بوده است بماند، باید پذیرفت دلیلش این است که کتاب خواندن نسبت به سگ گرداندن، رفتن به سینما یا میخانه‌ها هیجان کمتری دارد، و نه بخاطر اینکه کتابها چه قرضی و چه خریدنی، بسیار گران قیمتند.

یک زمانی از شنیدن بوی جلد کتابها و لمس آنها سر مست می‌شدم مخصوصا کتابهایی که پنجاه سال عمر داشتند. هیچ چیزی برایم خوشایندتر از خریدن توده‌ای از کتابهای یک شیلینگی از حراج حومه شهر نبود. و اینکه در آن مجموعه چشمت به کتابهایی می‌افتاد که مدت‌ها به دنبالشان می‌گشتی، واقعا لذت خالص بود.

به طور حتم کودک هر چیزی که به گفته شود را تمام و کمال می‌پذیرد و به طرز باورنکردنی به تمام حرف‌های بزرگسالان ایمان دارد.

یکی از بهترین اتفاقات زندگی هر آدمی این است که در رختخواب خودش بمیرد نه اینکه در رختخواب بیچارگی و بی‌کسی بمیرد

این فکر که خرید و حتی خواندن کتاب‌ها یک سرگرمی گران است و اینکه یک شخص طبقه متوسط چقدر به آن دسترسی دارد، ارزش این را دارد که با جزییات بیشتر به آن پرداخت.

کتابهایی هستند که دوست داری بارها و بارها بخوانی، کتابهایی که بخشی ازذهنت می‌شوند و تمام نگرش انسان به زندگی را تغییر می‌دهند، کتابهایی که انسان در آنها غرق می‌شود

از دیدگاه حکومت مطلقه و دیکتاتوری، تاریخ چیزی است که خلق می‌شود نه اینکه آموخته شود. یک حکومت دیکتاتوری در حقیقت یک حکومت کنترل آگاهی است و طبقه حاکم بر آن برای حفظ موقعیت آن باید لغزش ناپذیر باشند. اما در حقیقت هیچکس لغزش‌ناپذیر نیست.

دروغ‌پردازی‌های سازمان دهی شده که توسط حکومت‌های استبدادی به کار بسته می‌شوند، دعاوی هستند که گاهی به عنوان یک مصلحت موقتی و حیله نظامی مطرح شوند. این دعاوی گاهی برای استمرار رژیم دیکتاتوری درست و صحیح هستند و گاهی حتی اگر کمپهای زندانیان سیاسی و نیروی پلیس مخفی از آن دست بکشند باز هم ادامه می‌یابد.

از دیدگاه حکومت مطلقه و دیکتاتوری، تاریخ چیزی است که خلق می‌شود نه اینکه آموخته شود.

اینقدر احساس ضعف و ترس می‌کردم که در مقابل زندگی احساس درماندگی داشتم.

به محض اینکه در جایی شانسی به کف آوردید آن را به صورت یک راز در نزد خود نگه دارید چرا که دنیا حسود است و ممکن است آن را از شما بگیرد.

محض اینکه در جایی شانسی به کف آوردید آن را به صورت یک راز در نزد خود نگه دارید چرا که دنیا حسود است و ممکن است آن را از شما بگیرد

کودکی لحظه‌ای‌ست که نفرت بیش از همه دوران‌ها درک می‌شود. تا انسان بزرگ شود و فرق بدی و خوبی و صبر را تشخیص دهد، زمان می‌برد.

اگر خواندن کتاب در کشورمان به همین میزان اندک که تا به حال بوده است بماند، باید پذیرفت دلیلش این است که کتاب خواندن نسبت به سگ گرداندن، رفتن به سینما یا میخانه‌ها هیجان کمتری دارد، و نه بخاطر اینکه کتابها چه قرضی و چه خریدنی، بسیار گران قیمتند. ‌

زمانی جامعه استبدادی می‌شود که ساختارش، ساختگی باشد. به عبارتی وقتی طبقه قانونگذار مطلوبیت عملکرد خود را از دست می‌دهد و توسط فریب و زور، قدرت را به دست می‌آورد، دیکتاتوری به وجود می‌آید. چنین جامعه‌ای هر چقدر هم تلاش کند نمی‌تواند مدت طولانی پایدار باشد و هرگز اجازه ضبط حقایق صادقانه یا خلوص نیت احساسی که آفرینش ادبی می‌طلبد را نمی‌دهد.

گسترش ایده‌های خاص، موضوعات مربوط به اهداف ادبی را یکی پس از دیگری مسموم می‌کند. هرگاه اعتقادات مذهبی بیش از حد اعمال شود نوشته‌های خوب یک به یک رنگ می‌بازند. نمونه آن به خوبی در جنگ داخلی اسپانیا دیده می‌شود. برای اکثر روشنفکران انگلیسی، جنگ تجربه تلخی بود که هرگز اجازه نداشتند صادقانه چیزی در مورد آن بنویسند. تنها اجازه داشتند دو چیز را مطرح کنند. که البته پر واضح است که آن دو چیز دروغ محض بود. در نتیجه جنگ، چندین جریب آثار چاپی پدید آورد که هیچکدام ارزش خواندن ندارند.

در هر کشوری که ساختار حکومتش بر پایه استبداد است، هر نویسنده‌ای که دیدگاه استبدادی و سلطه جویانه دارد و برای نمایاندن حقیقت از کذب بهانه تراشی می‌کند، نویسندگی و آزادی را با هم از بین برده است. هیچ راه فراری نیست.