بریده‌هایی از کتاب قطاری به مقصد دیروز

شوپنهاور می‌گوید، «زندگی انسان با یک خودکار نوشته می‌شود؛ در کودکی این خودکار پررنگ است و آنچه نوشته می‌شود رنگ و جلای دیگری دارد. هر چه انسان بزرگتر می‌شود، این خودکار کم‌رنگ و کم‌رنگ‌تر می‌شود و تصاویر و اتفاقات دیگر آب و رنگ گذشته را ندارند.»