بریده‌هایی از کتاب مروارید کیش

«آدم وقتی وجدان داشته باشه، نمی‌تونه حق کسی رو بخوره. آدم‌های درست حلال و حروم سرشون می‌شه.

مهمون برای ما خیلی عزیزه.»

می‌بینین که خونه من چقدر کوچیکه. اما همه این دریا توی خونه ما جا می‌شه. امواج دریا لالایی شب‌های خونه ماست.»

بستر دریا برایم جایی است پُر از عشق و محبت آسمونی و این حس، کاملاً در خونه ما احساس می‌شه.

«لیلی، حق داری، دنیای بدی شده.»