بریده‌هایی از کتاب راهنمای خوشحالی (خلاصه کتاب)

تحقیقات نشان می‌دهد افرادی که تلاش‌شان را روی لذت‌های مادی و سطحی متمرکز کرده‌اند درنهایت اضطراب بیشتری را تجربه می‌کنند، از نظر عاطفی ناپایدارترند و در طولانی‌مدت کمتر خوشحال شده‌اند.

«من می‌توانم بخندم، می‌توانم عاشق باشم، پس فرد بسیار خوش‌شانسی هستم.»

به طور متوسط درد از دست دادن چیزی ۳ تا ۴ برابر بیشتر از خوشحالی بابت داشتن آن است.

خوشحالی مانند احساسات دیگر، چیزی نیست که بتوانید آن را کسب کنید، بلکه چیزی است که باید در شما ایجاد شود. وقتی با عصبانیت با کودک همسایه برخورد می‌کنید، نسبت به احساس عصبانیت‌تان اگاه نیستید. شما با خودتان فکر نمی‌کنید که: «من در نهایت عصبانی شدم؟ من این کار را انجام داده‌ام؟» نه شما هوشیار نیستید و عصبانیت در شما جا خوش کرده است، شما خود خشم هستید و باقی چیزها اتفاق می‌افتند.

به طور متوسط درد از دست دادن چیزی ۳ تا ۴ برابر بیشتر از خوشحالی بابت داشتن آن است.

مفهومی که دراپر درباره آن صحبت می‌کند در روانشناسی زیان‌گریزی نامیده می‌شود و به این معناست که به طور متوسط درد از دست دادن چیزی ۳ تا ۴ برابر بیشتر از خوشحالی بابت داشتن آن است. تحقیقاتی که توسط یک روانشناس به نام دانیل کانمان (Daniel Kahneman) انجام شده، نشان داده است که انسان‌ها همواره در تخمین ارزش یا لذت چیزی که ندارند، یا درد از دست دادن چیزی که داشتند، اغراق می‌کنند. این یک ویژگی مشترک در همه آدم‌هاست.

چند کتاب در ماه می‌خوانید؟

فهرستی از کارهای مهمی که باید انجام دهید فراهم کنید و به دنبال فرصت‌های بی‌شماری که وجود دارد باشید. استانداردهای سخت برای خودتان ایجاد کنید و به این ترتیب آینده اجتناب ناپذیر را تحت کنترل خود بگیرید. بگذارید به خاطر کارهای فوق‌العاده‌ای که انجام می‌دهید زمین زیر پای شما ترک بردارد و صخره‌های اطراف‌تان فرو بریزند.

افراد تقریبا به اندازه‌ی میانگین جایی که در آن زندگی می‌کنند خود را خوشحال می‌دانند.

شکست خوردن در برآورده کردن انتظارات، متضاد خوشخالی نیست و من استدلال می‌کنم که توانایی شکست خوردن و پیدا کردن تجربه واقعا یکی از پایه‌های اصلی خوشحالی است.

مغز ما توانایی به خاطر سپردن همه جزئیات از تجربیات‌مان را ندارد، همچنین مغز نمی‌تواند همه جزئیات تجربیات آینده را پیش‌بینی کند، درنتیجه ذهن یک نمای کلی از تجربه (آینده یا گذشته) را در خود حفظ کرده و خودش جاهای خالی را پر می‌کند. اگر چیزی که به یاد می‌آوریم تا حدی دردناک یا ناراحت‌کننده باشد ما فرض می‌کنیم که همه جنبه‌های آن دردناک و ناراحت‌کننده بوده است. اگر تصور ما از رویای آینده‌مان لذت‌بخش باشد در این صورت ذهن ما پیش قدم شده و فرض می‌کند همه بخش‌های آن، فوق‌العاده خواهد بود.

لذت، یک خدای دروغین است. تحقیقات نشان می‌دهد افرادی که تلاش‌شان را روی لذت‌های مادی و سطحی متمرکز کرده‌اند درنهایت اضطراب بیشتری را تجربه می‌کنند، از نظر عاطفی ناپایدارترند و در طولانی‌مدت کمتر خوشحال شده‌اند. لذت، سطحی‌ترین شکل رضایت از زندگی است و به همین دلیل ساده‌ترین روش هم هست.

«فردی که همه چیزهایی که به خوشحالی‌اش منجر می‌شوند را وابسته به خودش نگه داشته نه دیگران، بهترین برنامه را برای خوشحالی در زندگی بکار گرفته است.»

انسان‌ها همواره در تخمین ارزش یا لذت چیزی که ندارند، یا درد از دست دادن چیزی که داشتند، اغراق می‌کنند. این یک ویژگی مشترک در همه آدم‌هاست.

این یک واقعیت انکارناپذیر است که اتفاقات بد رخ می‌دهند و بعضی وقت‌ها اوضاع خوب پیش نمی‌رود. دیگران ممکن است باعث ناراحتی ما شوند، اشتباهاتی رخ می‌دهند و احساسات منفی سربر آورند، اما عیبی ندارد، وجود احساسات منفی برای داشتن یک زندگی سالم و خوشحال ضروری است.

لذت، یک خدای دروغین است.

«فردی که همه چیزهایی که به خوشحالی‌اش منجر می‌شوند را وابسته به خودش نگه داشته نه دیگران، بهترین برنامه را برای خوشحالی در زندگی بکار گرفته است.»

مسافرت‌های خانوادگی در دوران نوجوانی که ما از آنها متنفر هستیم، واقعا آنقدرها هم بد نبوده‌اند و برنده شدن در یک بازی کامپیوتری در گذشته که بسیار هم به آن افتخار می‌کردیم، واقعا خیلی لذت بخش نبوده‌اند. دلیل این اتفاق این است که مغز ما توانایی به خاطر سپردن همه جزئیات از تجربیات‌مان را ندارد، همچنین مغز نمی‌تواند همه جزئیات تجربیات آینده را پیش‌بینی کند، درنتیجه ذهن یک نمای کلی از تجربه (آینده یا گذشته) را در خود حفظ کرده و خودش جاهای خالی را پر می‌کند.

این بردن مارتون نیست که درنهایت باعث خوشحالی ما می‌شود، بلکه بدست آوردن یک هدف دشوار و طولانی مدت است که باعث خوشحالی ما می‌شود. داشن یک کودک فوق‌العاده برای نمایش دادن به دیگران باعث خوشحالی ما نمی‌شود، بلکه دانستن اینکه شما تلاش کرده‌اید و فرزندی خاص پرورش داده‌اید شما را خوشحال می‌کند. اعتبار و پولی که از یک کسب‌وکار جدید بدست می‌آورید باعث خوشحالی شما نمی‌شود، بلکه غلبه کردن به همه مشکلاتی که سر راه‌تان قرار داشته است، شما را خوشحال می‌کند.