بریده‌هایی از کتاب لاله سیاه

بدبختی هیچ وقت انسان را مؤمن نمی‌سازد.

اوست که مردمان را بر حسب لیاقتشان هم تنبیه می‌کند و هم پاداش می‌دهد.

«در حقیقت گاهی اوقات آدمی بسی رنج می‌برد تا هرگز نگوید: «که من بی‌اندازه خوشبختم».

که هرگاه بدی در قلب انسان وارد شود، روز به روز بر دامنه اثر و عمل آن می‌افزاید،

میان چهره یک فاتح و چهره یک دزد دریایی چه تفاوتی وجود دارد؟ همان تفاوتی که میان میان یک عقاب و لاشخور دیده می‌شود. آرامش و اضطراب.

«هرکس از گل‌ها بدش بیاید. از خداوند بدش می‌آید».