بریده‌هایی از کتاب قرار بوده تو شاد باشی

خداوندا، تو را شکر می‌گویم. تو را به خاطر این کتاب و این زندگی و شگفتی این لحظه شکر می‌گویم. تو را به خاطر تمام چیزهایی که تاکنون برایم اتفاق افتاده است، الآن دارد برایم اتفاق می‌افتد، و در آینده خواهد افتاد، شکر می‌گویم. چرا که تمام آن‌ها کمال دَم بعدی و شکوه « کسی که قرار است بشوم » را برایم به ارمغان می‌آورند. خوب شد. حالا در صفحه‌ی اول کتاب، تاریخ امروز را یادداشت کن. بعدها حتماً دلت می‌خواهد امروز را به خاطر بیاوری، چون قرار است فرمولی برای کل زندگی به تو داده شود که تمام تجربه‌های روزمره‌ی تو را تغییر خواهد داد. مگر این‌که خودت نخواهی. و امروز آن روزی است که آن تصمیم را می‌گیری.

برای مثال، فرض کن ذهنت روی دو برابر کردن درآمدت در عرض سال بعد متمرکز شده است. ولی اگر تو بعداً، ساعت بعد یا روز بعد، به این فکر کنی که انجام این کار تقریباً برایت ناممکن است ـ اگر به خودت بگویی: « وای، دست بردار، واقع‌بین باش! هدفی را انتخاب کن که حداقل به آن برسی » ـ آن‌گاه تو آخرین ایده‌ای را که به ذهنت رسیده است انتخاب کرده‌ای، چه از اصل آن را می‌خواستی و چه نمی‌خواستی، چون دکمه‌ی قدرت تو همیشه روشن است؛ آفرینش فردی همیشه دارد کار می‌کند. آفرینش فردی نه تنها با آخرین فکر یا ایده‌ات کار می‌کند، بلکه با آن فکر و ایده‌ای کار می‌کند که تو بیشترین بسامد و تمرکز و انرژی

توانایی خلق واقعیت خودت، تجلی خداوند است. برای همین هم هست که همیشه عمل می‌کند. اصلاً برایش غیرممکن است که عمل نکند. این یک قانون بنیادین هستی است. این ماهیت چیزهاست.

با این وجود هدفِ « جذب » (و تمام قانون‌های بزرگ زندگی) تعالی بخشیدن خود نیست، بلکه دیگران است؛ شکوفا شدن خود نیست، شکوفا شدن دیگران است؛ غنی کردن خود نیست، غنی کردن دیگران است ـ چرا که با انجام این کار است که خود تعالی می‌یابد، شکوفا می‌شود، غنی می‌گردد و به کامل‌ترین شیوه تجربه می‌شود. (این کامل‌ترین تجربه از خود است که روح در آرزوی آن است. این، در حقیقت، هدف از کل زندگی است.)

این حرف ممکن است احمقانه به نظر بیاید، ولی این یکی از قدرتمندترین ابزاری است که من تا حالا با آن رو به رو شده‌ام. هر روز پنج بار بی‌هیچ دلیل مشخصی لبخند بزن. و صدالبته وقتی که دلیلی هم وجود دارد، دیگر معطل نکن و فوراً و با تمام وجود لبخند گشاده‌ای بزن.

تو آمده‌ای که قد بکشی و سیمای زیبای بهشت خودت را درست بر فراز تمام چیزهایی ببینی که فکر می‌کنی باید به دوش بکشی.

تو در همین لحظه شاهد خارق‌العاده‌ترین مکانیسم در هستی بوده‌ای. شاهد مکانیسم تجلی بوده‌ای. بگذار به شیوه‌ی دیگری بگویم. تو شاهد ... ... خدا، در عمل بوده‌ای. (و اگر این تو را خوشحال نکند، هیچ چیز دیگری نخواهد کرد.)

وقتی از خدا تمنا می‌کنم با من سخن بگوید، به اندازه‌ی تو، احساس کوچکی و تنهایی می‌کنم. اما درست همان وقت، بدون هیچ دلیلی، شروع به درخشیدن می‌کنم.

جذب جزئی از آن متافیزیک است. یک آهنربای انرژی است. هر چیزی را که مثل خودش باشد جذب می‌کند. صد در صد از این قانون پیروی می‌کند که: « چیزهای مثل هم یکدیگر را جذب می‌کنند. »

پنجمین قانون بزرگ زندگی می‌گوید: « تمام زندگی به صورت چرخه‌ای حرکت می‌کند. هیچ خط راستی در عالم وجود ندارد. هر چیزی در نهایت به سوی خودش برمی‌گردد.

همیشه به یاد داشته باش که تو گذشته‌ات نیستی، تو کسی که دیروز بودی نیستی، و نه حتی کسی که یک لحظه‌ی قبل بوده‌ای. بگذار هر روز تازه، هر ساعت تازه، هر لحظه‌ی تازه، یک شروع تازه باشد. حتی اگر این لحظه آخرین لحظه‌ی عمرت باشد. اصلاً خیلی دیر نیست که هویت جدید و بسیار باشکوه خود را اعلان و مطالبه کنی.

من گفتم که « جذب » یک ابزار است، این‌که این وسیله توسط خداوند ساخته شده است، و این وسیله به ما داده شده است تا با خدا از آن استفاده کنیم.

« خوشبختی به دست آوردن چیزی که می‌خواهی نیست، بلکه خواستن چیزی است که به دست آورده‌ای.

آن‌ها از « جذب » برای هدفی که به خاطر آن به وجود آمده است استفاده نمی‌کنند.) و آن هدف چیست؟ این است که یک زندگی شاد، توأم با آرامش و صلح و برخاسته از خوشی برای هر کسی که زندگی تو با او در تماس است، و بعد از آن، برای خودت خلق کنی.

و آن هدف چیست؟ این است که یک زندگی شاد، توأم با آرامش و صلح و برخاسته از خوشی برای هر کسی که زندگی تو با او در تماس است، و بعد از آن، برای خودت خلق کنی.

این است که یک زندگی شاد، توأم با آرامش و صلح و برخاسته از خوشی برای هر کسی که زندگی تو با او در تماس است، و بعد از آن، برای خودت خلق کنی.

برخی از آدم‌ها می‌گویند سعی کرده‌اند از این قانون استفاده کنند، ولی به نظرشان بی‌اثر، ناامیدکننده و دلسردکننده بوده است. من معتقدم این مسئله به این خاطر است که این آدم‌ها دارند تنها با بخشی از داده‌ها کار می‌کنند.