بریده‌هایی از کتاب لودویگ ویتگنشتاین: پژوهش‌های فلسفی

«زبان برای ما به‌عنوان نوعی تمهید که مقصودی معین را تحقق می‌بخشد، تعریف نمی‌شود» (PG: ۱۹۰). در گرامر فلسفی او میان قواعد گرامر و قواعد آشپزی تمایز می‌گذارد. دومینِ این‌ها پذیرای توجیهی عملی است، زیرا می‌توان هر قاعده‌ی آشپزی را آزمود و دید که آیا از آن غذایی خوشمزه حاصل می‌شود یا نه: واقعیتی مستقل از طرز تهیه. اگر شما از این قواعد پیروی نکنید، احتمالاً بد آشپزی می‌کنید، اما با این همه همچنان دارید آشپزی می‌کنید. اما اگر از قواعد یک بازی (مثل شطرنج) پیروی نکنید، آن بازی را بد انجام نمی‌دهید: شما اصلاً آن بازی را انجام نمی‌دهید.