بریده‌هایی از کتاب باغ نیمه‌شب تام

هیچ‌چیز ثابت و بی‌تغییر باقی نمی‌ماند مگر در خاطرهٔ ما.

بین شب و روز، زمانی وجود دارد که تمام مناظر طبیعت هم به خواب می‌روند. فقط سحرخیزترین آدم‌ها یا مسافران شب می‌توانند این زمان را ببینند و کسی که از پنجره به طبیعت وحشی که حالا در سکوت است نگاه می‌کند. طبیعتی با درختان، بوته‌ها و گیاهانی که بی‌حرکت و در خواب هستند.

«اگر فقط یک بار مرا می‌زد، از آن خانه فرار می‌کردم. مادر و پدرم هم حق را به من می‌دادند و دیگر به‌خاطر سرخک قرنطینه نمی‌شدم. اما از بدبختی، یک بار هم مرا نمی‌زند. می‌دانم. خاله گوئن هم که بدتر از او، عاشق بچه‌هاست. مجبورم در آپارتمان دلگیرشان، چند هفته با شوهرخاله آلن و خاله گوئن زندانی شوم.»