بریده‌هایی از کتاب قرآن کریم

۱. ن، سوگند به قلم و آنچه (با آن) می‌نگارند،

خدا تو را بس است

، ایشان برایشان آرامش است و (هم) اینان راه یافتگانند.

چه اندک یاد می‌کنید.

به‌راستی خدا بر هر چیزی تواناست

و اینکه برای انسان جز حاصل تلاش خودش نیست.

مؤمنان باید تنها بر خدا اعتماد کنند.

و فرمانروایی آسمان‌ها و زمین تنها برای خداست. و خدا بر هر چیزی تواناست.

در یاد کردن من سستی مکنید.»

هیچ خدایی جز او نیست، زنده و بسی پاینده و نگهدارنده و ارزنده است.

آیا مردمان را به نیکی فرمان می‌دهید، و خودتان را فراموش می‌کنید

و چه بسا چیزی را خوش نمی‌دارید حال آنکه برایتان خوب است، و چه بسا چیزی را دوست می‌دارید در حالی که برایتان شرّ است. و خدا می‌داند و شما نمی‌دانید.

خدا برای شما آسانی را می‌خواهد و برای شما دشواری زیان‌آور را نمی‌خواهد.

حال آنکه تو بهترین گشایش‌دهندگانی.»

چه اندک سپاس می‌گزارید!

به‌راستی خدا عزیزی حکیم است.

هرگز پناهگاهی غیر از او نمی‌یابم.»

به تو پناه می‌دهم.»

چه بسا چیزی را خوش نمی‌دارید حال آنکه برایتان خوب است، و چه بسا چیزی را دوست می‌دارید در حالی که برایتان شرّ است. و خدا می‌داند و شما نمی‌دانید

«تمامی سپاس تنها خدایی را سزاست که اندوه را از ما بزدود.

و ما آسمان و زمین و آنچه را که میان این دو است باطل نیافریدیم. این گمان کسانی است که کافر شدند

و هر نعمتی که دارید از خداست.

خدا هرگز وعده (ی خود) را خلاف نمی‌کند.

۴۶. فرمود: «مترسید. من همواره با شمایم، می‌شنوم و می‌بینم.»

فرجام همه‌ی امور تنها از آنِ خداست.

با یاد خدا دل‌ها آرامش می‌یابد.

به خدا پناه جوی (که) همانا، (هم) او بس شنوای بسیار بیناست.

(همان) کسانی که زمانی (که) مصیبتی به آنان در رسد، گویند: «ما بی‌گمان از آنِ خداییم، و ما بی‌گمان تنها سوی او بازگردنده ایم.»

۸. (می‌گویند:) «پروردگارمان! پس از آنکه ما را هدایت کردی دل‌هایمان را منحرف مگردان، و از جانب ویژه‌ی خود برایمان رحمتی ببخشای، همانا تویی تو بسی بخشایشگر.»

۳. آنچه را از پروردگارتان برایتان نازل گشته پیروی کنید و از اولیائی دیگر پیروی مکنید. بسی اندک است آنچه را متذکر می‌شوید.