بریده‌هایی از کتاب نمادشناسی تطبیقی ۱: انسان (صفات، ویژگی‌ها، ابزار، متعلّقات و...)

با استناد به فرهنگ لغت «المورد»، خرافه از ریشۀ «خ ر ف» به معنای کوری ذهن، تباهی عقل و خرد، و با واژۀ «خروف = گوسفند» نیز همریشه است. خرافه به معنای اعتقاد غیرمنطقی و ثابت نشده به تأثیر امور ماورای طبیعت در امور طبیعی و به عبارت دیگر، هر نوع پندار عجیب برای مردم عوام می‌باشد. اگر پبذیریم که جهل، در پیدایش خرافات مهم‌ترین عامل به شمار می‌رود، در اینصورت باید اذعان نمائیم که آگاهی و دانش سلیم می‌تواند ما را در برابر آن افکار و اعمال سوء مصون بدارد؛ اینجاست که خواهیم توانست فرهنگ و عادات و رفتار خود را از هرگونه خرافات و افکار غلط و باورهای جعلی و ناپسند پالایش و تصفیه کنیم.

فیتیشیسم (Fetichisme) یکی از ادیان بسیار ابتدایی که برخی همچون اسپنسر آن را دین عمومی بشر می‌دانند و معتقدند که ادیان دیگر از آن سرچشمه گرفته‌اند، دین فتیشیسم یا روح پرستی است.. فتیش اصولا یک اسم بدوی است. جامعه شناسان در مطالعه مذاهب قبائل اسم‌های خاص همان مذاهب را گرفته‌اند و اصطلاح جامعه شناسی کرده‌اند… فتیش شیئی یا اشیایی است مثل مهره‌ها، سنگ ریزه‌ها و مثل بعضی از اشیاء متبرّکه که مورد پرستش بدوی بوده است. بدوی با دست زدن و مس آنها یا بوسیدنشان آنها را عبادت می‌کرده است. فتیش به معنای اعتقاد به تقدّس بعضی از اشیاء طبیعی است. ‫Fetiche به معنای یک شیء مادی است که به مناسبتی مورد پرستش قرار می‌گیرد از قبیل درخت، یک تکه سنگ و غیره. آثار این مذهب حتی در میان عوام خودمان دیده می‌شود

تابو، محرمات، حرام هایی است که جنبۀ مرموزی دارد و علت آن از نظر منطقی و خودآگاهی عقلی بر مذهبی ابتدایی روشن نیست، ولی بدان عمل می‌کند. آثار آن در میان عوام همۀ ملّت‌های امروز هم به جا مانده است.