بریده‌هایی از کتاب هفت خوان موفقیت (جلد اول)

«فریاد زدن بر سر موجودات زنده باعث کشته شدن روح آن‌ها می‌شود.» چوب و سنگ ممکن است استخوان‌های ما را بشکند؛ اما یادمان باشد که کلام ناگوار قلب و روح انسان را می‌شکند. آدمی می‌تواند با عوض کردن کلامش، وضع خود را دگرگون سازد، زیرا انسان بی‌خبر از نفوذ کلام همواره از زمان عقب است.

در جزایر سلیمان واقع در اقیانوس آرام، برخی روستاییان روشی منحصربه‌فرد برای قطع درختان برگزیده‌اند. اگر درختی بسیار بزرگ‌تر از آن باشد که بتوان با تبر قطعش کرد، آن‌ها با داد و فریاد و دعوا، درخت را بر زمین می‌اندازند! فقط با سروصدا؟! این‌که غیرممکن است! اما این اتفاق افتاده و گزارش آن هم چاپ شده است. هیزم‌شکنان در بامداد با تلاش بسیار از درختان بالا می‌روند و ناگهان شروع به فریاد از ته دل می‌کنند. این کار تا سی روز به‌طول می‌انجامد. درخت می‌میرد و روی زمین واژگون می‌شود. به‌موجب این نظریه، دادوفریاد زدن، جان درخت را می‌گیرد و روستاییان اعتقادی راسخ به این نظریه دارند. مردم هم بر سر همسر، فرزندان و حتی ماشین و تلفنشان فریاد می‌زنند! ساکنان جزیره‌ی سلیمان از این کار خود منظوری دارند: «فریاد زدن بر سر موجودات زنده باعث کشته شدن روح آن‌ها می‌شود.»

نیم‌کیلو باش، ولی عاشق باش! پسر ابن حارث که به بُشر حافی نیز شهرت داشت، از عارفان بنام قرن دوم بود. وی اهل مرو بود و گویند در ابتدا روزگار خود را به گناه و خوش‌گذرانی صرف می‌کرد و ناگهان به زهد و عرفان گرایید. علت شهرت او به «حافی» آن است که همواره با پای برهنه می‌گشت. از او حکایات بسیاری نقل کرده‌اند، از جمله: در بازار بغداد می‌گشتم که ناگهان دیدم مردی را تازیانه می‌زنند. ایستادم و ماجرا را پی گرفتم. دیدم که آن مرد ناله نمی‌کند و هیچ حرفی نمی‌زند که نشان درد و رنج باشد. پس از آن‌که تازیانه‌ها را خورد، او را به حبس بردند. از پیِ او رفتم. در جایی با او روبه‌رو شدم و پرسیدم: «این تازیانه‌ها را به چه جرمی می‌خوردی؟» گفت: «شیفته‌ی عشقم.» گفتم: «چرا هیچ زاری نکردی؟ اگر می‌نالیدی و آه می‌کشیدی و می‌گریستی، شاید به تو تخفیف می‌دادند و از شمار تازیانه‌ها می‌کاستند.» گفت: «معشوقم در میان جمع بود و به من می‌نگریست. در مرام عشق، زاریدن و نالیدن نیست.»

همان‌گونه که اگر گرما مهار شود، به انرژی تبدیل می‌شود، خشم نیز در صورت مهارشدن می‌تواند به نیرویی مبدل گردد که جهان را به لرزه درمی‌آورد. ـ گاندی

او بی‌درنگ نزد استادش بازگشت و گفت: «استاد، کاری که از من خواسته‌اید از جنبه‌ی انسانی غیرممکن است. چگونه می‌توانم چنین کاری بکنم؟ چگونه می‌توانم این سوزن را با خود ببرم و در آن جهان به شما باز پس دهم؟» آن‌گاه استاد نگاهی به او انداخت که تا عمق جانش نفوذ کرد و گفت: «اگر نمی‌توانی حتی سوزنی کوچک را با خود ببری، این‌همه ثروت به چه کارت می‌آید؟» به این ترتیب دانی چان، درسی بسیار ارزشمندتر از تمام ثروت خویش آموخت.

«بکوشید رسوبات دشمنی و خصومت را از زوایا و اعماق باطنتان پاک کنید. همان هوشی که شما از آن برخوردارید، در درون دیگر انسان‌ها نیز در جریان است. وقتی بدانید به همه‌چیز و همه‌کس مرتبط هستید، نمی‌توانید به دیگران آسیب برسانید، چه رسد به این‌که دشمنی‌شان را به دل راه دهید.»

چوب و سنگ ممکن است استخوان‌های ما را بشکند؛ اما یادمان باشد که کلام ناگوار قلب و روح انسان را می‌شکند.

اما «رژیم هفت‌روزه» چیست؟ این رژیم از این قرار است: زمانی را مشخص می‌کنید و به‌مدت هفت روز، از تک‌تک کلمات خود مراقبت می‌کنید. در این مدت نباید هیچ‌گونه عبارت منفی یا حتی نادرست به زبان بیاورید یا نشانه‌های افسردگی در شما مشاهده شود. یکی از دوستانم که این روش را امتحان کرده بود می‌گوید: «یک روز برای اولین‌بار آن را امتحان کردم؛ اما ناکام ماندم. دوباره امتحانش کردم و این بار پس از دو روز ناکام شدم؛ اما بدون هیچ موفقیتی همچنان آن را تکرار می‌کردم.» اما او کسی بود که وقتی کاری را شروع می‌کند تا انتها پیش می‌رود. او می‌گوید: «از خدا خواستم به من کمک کند. می‌دانستم باید خودم را تغییر دهم. سرانجام، توانستم یک هفته را با موفقیت به‌پایان برسانم. پس از مدتی، خواستم محض تنوع کمی به روش قبلی روی بیاورم؛ اما جالب این‌جاست که من دگرگون شده بودم و دیگر نمی‌توانستم حتی برای مدتی اندک به روش سابق بازگردم. از آن زمان به بعد، زندگی‌ام کاملاً متحول شده بود. اکنون ذهنم عاری از هرگونه افکاری منفی است و به‌راستی از زندگی لذت می‌برم.

اندیشیدن در آرامش بسیار حیاتی است. وقتی مشکلی پیش می‌آید، پیش از هر چیز به غصه خوردن یا حتی دستپاچه شدن تمایل داریم و خشمگینانه می‌خواهیم مشکلمان فوری و در همان لحظه حل شود. وقتی ذهنی ناآرام و عصبی دارید، نمی‌توانید راه‌حلی منطقی برای آن بیابید. اما هنگامی‌که ذهنتان را آرام و از مشغولیات خالی می‌کنید، خواهید توانست معقولانه بیندیشید. باید بیاموزید که از آرامش برای غلبه بر مشکلات زندگی، بهره ببرید.

دو مقطع از مهم‌ترین لحظات روز، یکی زمانی است که چشمان خود را باز می‌کنید و بیدار می‌شوید و دیگری وقتی که چشمانتان را می‌بندید و به‌خواب فرو می‌روید. این بازه‌ی زمانی دربرگیرنده‌ی هوشیاری شماست. اگر این لحظات برایتان سرشار از افکار مثبت و لذت‌بخش باشد، روزی بسیار مثبت و لذت‌بخش خواهید داشت. فرزانه‌ی ژرف‌نگر، اِلبرت هوبارد، در پایان می‌گوید: «اگر تا ساعت ده صبح شادمانی خود را حفظ کنی، تا انتهای روز می‌توانی همین حالت را ادامه دهی.»

بسیاری از خوانندگان آثارم برایم نامه می‌نویسند و از مشکلاتشان گله می‌کنند و می‌گویند: «چرا باید این همه مشکل داشته باشم؟» پاسخ این است که مشکلات «علامت‌های زندگی» هستند و درحقیقت، هرچه مشکلات بیشتری داشته باشید، سهم بیشتری از زندگی دارید. تنها جایی که سراغ دارم در آن مردم هیچ‌گونه مشکلی ندارند، گورستان است. مشکلات و سختی‌ها، هم می‌تواند باعث از پا افتادنتان شما شود و هم شما را بسازد. همه‌چیز به این بستگی دارد که چگونه با آن برخورد کنید.

شما نمی‌توانید خواست خدا و رهنمودهای او را در میان هیاهو دریابید؛ بنابراین باید خودتان را آرام کنید تا در عمق سکوت و اطمینان که موجب شفافیت ذهن می‌شود، درهای الهی را برای کمک به حل مشکلات خود بگشایید. ژاپنی‌ها از تأثیر سکوت بیشترین استفاده را می‌برند. این یکی از ویژگی‌های آنان است که بسیار تحسینش می‌کنم؛ یعنی ویژگی سکوت و آرامش در برابر مشکلات. چند سال پیش هنگامی‌که در ژاپن بودم، زمانی را صرف یادگیری فنون سکوت کردم. درواقع تمرین سکوت، یکی از مهم‌ترین آیین‌های عبادی در ژاپن به‌شمار می‌رود که گاه آن را «ریومی» می‌نامند که به‌معنای «چشیدن طعم خونسردی» است. پس هرگاه مشکلی داشتید، طعم خونسردی را بچشید!

نقل کرده‌اند روزی هنری فورد و دوستش در حال صرف ناهار بودند که ناگهان هنری فورد از او پرسید: «بهترین دوست تو کیست؟» دوستش افراد زیادی را نام برد؛ اما هنری فورد قلمی برداشت و روی رومیزی نوشت: «بهترین دوست تو کسی است که بهترین چیزها را برایت می‌خواهد.» به پشت صحنه‌ی کارهای خود بنگرید تا خود واقعی‌تان را ببینید. اگر به دیگران کمک کنید تا بهترین باشند، برنده‌ی اطمینان و اعتبار شده‌اید. اگر در موقعیت‌ها، صبر و درک عمیقی نسبت به آن شخص نشان دهید، نه‌تنها او، بلکه دیگران نیز شما را از ته دل دوست خواهند داشت.

حسادت زاییده‌ی احساس حقارت است

صدها سال پیش یکی آدم‌برفی درست کرده است. حالا ما هم از او تقلید می‌کنیم و هر وقت برف می‌بارد، آدم برفی درست می‌کنیم. چند نفر تاکنون از برف، تمساح درست کرده‌اند؟ بزرگ‌ترین بیماری ما همین است، تفکر درباره‌ی موضوعی که پیش‌تر به آن فکر شده و خیال‌پردازی در مورد مطلبی که قبلاً درباره‌اش خیال پردازی شده است! ـ ارادل دمیرقیران

«بهترین دوست تو کسی است که بهترین چیزها را برایت می‌خواهد.» به پشت صحنه‌ی کارهای خود بنگرید تا خود واقعی‌تان را ببینید. اگر به دیگران کمک کنید تا بهترین باشند، برنده‌ی اطمینان و اعتبار شده‌اید. اگر در موقعیت‌ها، صبر و درک عمیقی نسبت به آن شخص نشان دهید، نه‌تنها او، بلکه دیگران نیز شما را از ته دل دوست خواهند داشت.

من بر خشم چیره شدم و او برده‌ی من است. اما ببین تو چه آسان خشمگین شدی؟! پس تو اسیر خشمی و از این رو در چنگ برده‌ی منی!

«فردی که می‌خواهم باشم، چگونه کارهایی را که قصد انجام آن‌ها را دارم، انجام می‌دهد؟»

زندگی صحنه‌ی یک‌بار هنرمندی ماست صحنه پیوسته در این دهر بجاست هر کسی نغمه‌ی خود خواند و از صحنه رود خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد

وقتی علف‌های هرز در باغ وجودتان پراکنده است و به باغتان آب می‌دهید، این علف‌ها بزرگ و پرشاخ‌وبرگ و مانع رشد و شکوفایی گل‌های رنگارنگ این باغ می‌شوند. بنابراین پیش از آن‌که باغ وجودتان را علف هرز فرا گیرد و گل‌ها و درختان ثمربخش آن به زردی گراید، ریشه‌اش را بخشکانید. همین امروز، علف‌های هرز حسادت را با نابودی مواد تغذیه‌کننده‌اش از بین ببرید.

قدری «خارج» از خود بودن، بهتر از بیگانه با خود بودن است؛ اما آن‌که همواره «با خود» است در «بی‌خودی» خویش «ناخود» است.