بریده‌هایی از کتاب با این کتاب بازار را قبضه کنید

اگر دانش آموز دبیرستان هستید و کسی به شما نزدیک شود – منظورم هرکسی است، هرچقدر هم که اسکوترش گران باشد یا لباس‌هایش شیک به نظر برسد – و بخواهد آدامسش را به قیمت ۲۵ سنت به شما بفروشد، تنها نصیحتی که برایتان دارم این است: این کار را انجام نده! به این دلیل می گویم نه که یک خروار آدامس روی دستتان نماند و اگر بدانید با سرمایه‌گذاری این ۲۵ سنت وقتی به میان سالی برسید ۲۰۰ دلار عایدتان می‌شود، پولتان را برای خرید آدامس از آن فروشنده هدر نمی‌دهید. یا شاید پولتان را برای هیچ چیز خرج نکنید. به جای آن پولتان را پس انداز کرده و در فرصت مناسب سرمایه‌گذاری خوبی انجام دهید. منظورم دقیقاً همین است.

«چیزهایی که نمی‌دانیم ما را به دردسر نمی‌اندازد، بلکه چیزهایی که می‌دانیم برای ما دردسر ایجاد می‌کند.»

با رعایت دستورالعمل‌ها اندازه شرکت موردنظر خود را انتخاب کنید (برای مثال، شرکت‌هایی با ارزش بازار بیش از ۵۰٬۰۰۰٬۰۰۰، بیش از ۲۰۰٬۰۰۰٬۰۰۰، یا بیش از ۱٬۰۰۰٬۰۰۰٬۰۰۰ و...). شرکت‌هایی با ارزش بازار بالاتر از ۵۰٬۰۰۰٬۰۰۰ یا ۱۰۰٬۰۰۰٬۰۰۰ برای سرمایه داران خصوصی مناسب هستند.

فرمول جادویی، شرکت‌ها را بر اساس یک رتبه‌بندی انتخاب می‌کند. شرکت‌هایی با بازگشت سرمایه بالا و قیمت پایین، به‌عنوان شرکت‌های برتر انتخاب می‌شوند. به طور کلی، این فرمول به ما کمک می‌کند تا (سهام) شرکت‌های با بازگشت سرمایه بالا را با قیمت‌های پایین بخریم.

ممکن از بعد از دویا سه سال، یا حتی بیشتر، آقای مارکت به نفع شما عمل کند و قیمت‌های مناسبی به شما پرداخت نماید. اما چگونه ممکن است؟ مگر آقای مارکت احساساتی نیست؟ اگرچه در کوتاه‌مدت آقای مارکت تحت تأثیر احساساتش عمل می‌کند، اما در بلندمدت عقل و منطقش بر او غلبه می‌کند.

اما آن دسته‌ای که متقاعد نشدند و ترجیح می‌دهند خودشان سهام شرکت‌های خصوصی را خریداری کنند، باید یک مورد را در نظر بگیرند. حتی تحلیل‌گرهای حرفه‌ای و مدیران مالی هم به سختی می‌توانند سهام شرکت‌های خصوصی را ارزیابی کرده و پیش بینی کنند. برای این افراد، پیش بینی درستِ سهام ۲۰ تا ۳۰ شرکت، حتی دشوارتر است. پس نمی‌تواند برای شما آسان باشد. پیشنهاد من این است که اگر برخلاف تمام این اخطارها هنوز هم می‌خواهید سهام شرکت‌های خصوصی را خریداری کنید

حتی اگر آقای مارکت (شریک فرضی شما به فصل ۴ رجوع کنید) قیمت‌های عجیب‌وغریبی پیشنهاد کند، نمی‌توانیم تشخیص دهیم که کدام قیمت خوب است و کدام بد، اما بهتر است به جای فکر کردن به چیزهایی که نمی‌دانیم بر چیزهایی که می‌دانیم تمرکز کنیم.

در مورد پول هیچ افسانه و معجزه‌ای وجود ندارد!

اولین نکته دربارۀ این بود که با توجه به قیمت پرداختی برای هر سهم، چه درآمدی کسب خواهیم نمود

صندوق‌های پوششی سرمایه‌گذاری کنید. این صندوق‌های سرمایه‌گذاری خصوصی معمولاً برای مشتری‌های خاص ثروتمند اختصاص داده می‌شوند

بر اساس فرمول گراهام، بهتر است سهام شرکت‌هایی را خریداری کنیم که قیمت‌شان حتی از قیمت حراج دارایی‌های شرکت هم پایین‌تر است

برای این‌که ثابت کنم موفقیت از آنِ کسانی‌ست که صبر و تحمل بیشتری دارند باید بگویم که در حال حاضر شرکت دوستم صدها مشتری و بیش از ۱۰٬۰۰۰٬۰۰۰٬۰۰۰ سرمایه دارد. برای افرادی که صبر نکردند واقعاً متأسفم. فقط چهار مشتری اصلی باقی ماندند و صبر کردند.

از سوی دیگر، این شرکت‌های کوچک معمولاً سهام کمی برای فروش دارند؛ بنابراین حتی رقابت چند خریدار هم می‌تواند قیمت آن سهام را افزایش دهد. در این صورت، این فرمول بر روی کاغذ بسیار خوب عمل می‌کند، اما در عمل نتایج خوبی نخواهد داشت. به همین دلیل شرکت‌های انتخاب شده از طریق فرمول جادویی باید شرکت‌های بزرگی باشند.

برای بررسی ارزش یک کسب‌وکار باید درآمد آیندۀ آن را تخمین زد.

خوشبختانه از این تجربه درس بزرگی گرفتم که پولم را برای چیزهایی صرف کنم که در آینده به دردَم بخورد و نه فقط چیزی که چند دقیقه سرگرمم کند، مانند بادکنک.

فقط به خاطر داشته باشید شرکتی که در هر دو لیست جایگاه بالایی داشته باشد، رتبه کل بالاتری خواهد داشت.