بریده‌هایی از کتاب آداب معاشرت به زبان آدمیزاد

وقتی شک دارید که چگونه رفتار کنید، با مردم به همان شکلی رفتار کنید که دوست دارید با شما رفتار شود.

پدربزرگم همیشه می‌گفت هرگز آن‌چه نمی‌خواهی شخص دیگری بخواند یادداشت نکن.

وقتی خمیده می‌ایستید یا قوزکرده می‌نشینید، به دیگران القا می‌کنید که اعتمادبه‌نفس ندارید یا ترجیح می‌دهید تنها به حال خود رها شوید. به عبارت دیگر، وقتی سرتان افراشته، و نگاه‌تان واضح و رو به بیرون، و ستون فقرات‌تان تا حد امکان راست باشد، درواقع دیگران را به ملاقات با خودتان با کلامی شایسته دعوت می‌کنید.

هیچ‌گاه قرار ملاقات‌تان را با دوستی که مشتاق ملاقات با شماست به هم نزنید.

آدم‌ها ممکن است سعی کنند از قضاوت‌های سریع پرهیز کنند، اما در اولین برخوردها، به‌ناچار دیگران را از روی ظاهرشان برانداز می‌کنند. تأثیر در نگاه اول: تنها یک بار فرصت دارید!

زندگی پر از لحظاتی است که نمی‌دانید که دقیقاً آن موقع چه کاری باید انجام دهید

«برای ایجاد اولین تأثیر در مردم فرصتِ دومی ندارید.»

«شخصیت ممکن است در مدت زمان طولانی به ظهور و انسجام برشد، اما در کمترین دقایق ارزیابی می‌شود.»

اغلب مردم در عرض اولین دقایق ملاقات با یک شخص، درباره‌ی شخصیت وی قضاوت می‌کنند. درواقع ظاهر و رفتار، اثر ماندگاری از شخصیت و توانایی‌های کلی فرد بر جا می‌گذارد.

مؤدب‌بودن تنها برای جوامع پیشرفته و رویدادهای رسمی و اتاق هیئت‌رییسه نیست. رفتارهای شایسته اجتناب‌ناپذیرند و هر روز و در هر مکانی لازم هستند!

قبول‌نکردن تمجید دیگران یا تمجید نکردن از دیگران معمولاً نشانه‌ای از عزت‌نفس یا اعتمادبه‌نفس پایین است.

در شبکه‌ی گسترده‌ی جهانی هیچ‌گاه بی‌ادب، فضول، خشن، خودبین، بی‌سواد یا به شکل فرد عامی و راحت‌طلب ظاهر نشوید.

اغلبِ مردم در اولین چهار دقیقه‌ی بعد از نخستین برخورد، از دیگران تأثیر می‌گیرند و هشتاد درصد این تأثیر بر حرکات غیرکلامی استوار است. به عبارت دیگر، آن‌چه از دهان شما خارج می‌شود، بر چگونگی قضاوتِ مردم درباره‌ی شما نقش بسیار کمی دارد و بعد از ایجاد اولین تأثیر، واداشتنِ آدم‌ها به تغییر قضاوت‌شان، بسیار دشوار است.

جهان امروز با تنش‌های روزمره درمورد کار و خانواده و فرزندان و دارایی‌ها و حتا امنیت کشوری آمیخته است. مردم به قدری درگیر نگرانی‌ها و برنامه‌های شخصی خودشان هستند که معمولاً افراد دوروبرشان را نادیده می‌گیرند و این بی‌اعتنایی همان چیزی است که به رفتار ناشایست منجر می‌شود.

آرام صحبت کنید. تنها هنگامی پاسخ دهید که کسی با شما صحبت می‌کند. همیشه بگویید «لطفاً»، «متشکرم» و «معذرت می‌خواهم». صادقانه تحسین کنید و تحسین شوید. به مردم آزادی عمل بدهید؛ عرصه را به کسی تنگ نکنید. برای اطلاعات بیشتر درباره‌ی چگونگی احساسِ غرور از رفتارهای خودتان، فصل دو را بخوانید.

«اگر نمی‌تونی حرف قشنگی بزنی، پس هیچی نگو»

بی‌ادبی و نامهربانی هیچ‌وقت متداول نخواهد شد و همیشه به یاد داشته باشید: وقتی شک دارید که چگونه رفتار کنید، با مردم به همان شکلی رفتار کنید ک

تنها یک بار فرصت دارید! روان‌شناسان می‌گویند که اغلبِ مردم در اولین چهار دقیقه‌ی بعد از نخستین برخورد، از دیگران تأثیر می‌گیرند و هشتاد درصد این تأثیر بر حرکات غیرکلامی استوار است. به عبارت دیگر، آن‌چه از دهان شما خارج می‌شود، بر چگونگی قضاوتِ مردم درباره‌ی شما نقش بسیار کمی دارد و بعد از ایجاد اولین تأثیر، واداشتنِ آدم‌ها به تغییر قضاوت‌شان، بسیار دشوار است.

تا زمانی که از شما نخواسته‌اند، نصیحت نکنید.

از شخصی که با او تماس گرفته‌اید بپرسید که آیا زمان مناسبی برای صحبت هست یا ترجیح می‌دهد وقت دیگری تماس بگیرید.

در جواب گستاخی دیگران با خویشتن‌داری و متانت پاسخ‌دادن.

به اشخاصی که شما را تحقیر می‌کنند یا بد با شما رفتار می‌کنند، بی‌اعتنا باشید یا از آن‌ها دوری کنید.

به اشخاصی که شما را تحقیر می‌کنند یا بد با شما رفتار می‌کنند، بی‌اعتنا باشید یا از آن‌ها دوری کنید. کارهایی انجام دهید که از آن‌ها لذت می‌برید یا آن‌ها را به‌خوبی انجام می‌دهید. برای تقویت توانایی‌های ویژه‌ی خود متمرکز شوید و تلاش کنید. اهداف کوتاه‌مدت و بلندمدت تنظیم کنید و به هنگام موفقیت به خودتان پاداش دهید. برای خود انتخاب‌های خوب کنید و مسئول خود و اعمال‌تان باشید. اگر اشتباهی کرده‌اید، فوراً معذرت بخواهید و سپس اصلاح کنید. همیشه آن کاری را انجام دهید که ایمان دارید درست است.

در طول گفتگو همیشه به‌طرف مقابل خود فکر کنید. علاقه‌ی خود را با سؤال‌کردن درباره‌ی او نشان دهید. سؤال‌هایی بپرسید که بیش از «بله» و «خیر» گفتن، احتیاج به جواب داشته باشد و به این طریق طرف مقابل را وارد گفتگو کنید. به‌طور مثال به‌جای پرسیدن «لباست جدیده؟» ممکن است بخواهید بگویید «من واقعاً لباست رو دوست دارم، بهت خیلی می‌یاد. از کجا خریدیش؟»

با افراد خانواده‌تان طوری رفتار کنید که گویی آن‌ها مهمان‌های محترمی هستند.

اگر در شرایط مشخصی درمورد خودتان کمی احساس عدم اطمینان می‌کنید، فقط به این فکر کنید که می‌خواهید دیگران با شما چطور رفتار کنند. اگر با دیگران با شکوه و احترام رفتار می‌کنید، آن‌ها نیز با شما همان‌طور رفتار خواهند کرد. واقعاً از هر دستی که بدهید از همان پس می‌گیرید.

همیشه هنگام باز و بسته کردن در، پشت سر خود را نگاه کنید. اگر کسی پشت سر شماست، فراموش نکنید که در را بدون توجه به زن یا مرد بودن او، باز نگه دارید

ارتباط چشمی خوبی داشته باشید. لبخند بزنید؛ حتا وقتی حال خوبی ندارید ــ یک لبخند ممکن است دقیقاً رفتار شما، یا شخص دیگر را تغییر دهد!

زبان بدن شما احساسات‌تان را درمورد دیگران و وضعیت اجتماعی که در آن قرار دارید منتقل می‌کند. حالاتِ شما احساسات‌تان را درمورد خودتان بیان می‌کند. وقتی خمیده می‌ایستید یا هنگام نشستن قوز می‌کنید، به دیگران می‌گویید که اعتمادبه‌نفس ندارید و ترجیح می‌دهید تنها به حال خود رها شوید. هنگامی که سرتان افراشته و نگاه‌تان مستقیم و محکم به بیرون و ستون فقرات‌تان تا حد امکان راست باشد، درواقع دیگران را به ملاقات با خودتان با کلماتی شایسته دعوت می‌کنید. مادرتان راست می‌گفت؛ صاف وایسا!

وقتی شک دارید که چگونه رفتار کنید، با مردم به همان شکلی رفتار کنید که دوست دارید با شما رفتار شود.