بریده‌هایی از کتاب معجزات امام مهدی (عج)

راوندی به نقل از حکیمه خاتون می‌گوید: هنگامی که امام زمان (عج) متولد شوند، نوری در اتاقی که بودیم تابید و چون به آن حضرت نگریستم، بر بازوی راستش مکتوب شده بود: جَاءَ الْحَقّ وَ زَهَقَ الْبَاطِلُ إنَّ الْبَاطِلَ کانَ زَهُوقاً؛ حق آمد و باطل نابود شد، حقا که باطل نابود شدنی بود.

یک شب پس از ولادت صاحب الزمان (عج) بر حضرتش وارد شدم، و ناگاه عطسه‌ای زدم، فرمودند: خداوند تو را رحمت کند. من از آن سخن خوشحال شدم، آنگاه فرمودند: آیا تو را درباره عطسه زدن بشارت ندهم؟ عرض کردم: آری؛ فرمودند: کسی که عطسه زند تا سه روز از مرگ در امان است.

هرآن‌کس که مدعی مشاهده [من] قبل از قیام سفیانی و بانگ [آسمانی] گردد، دروغ‌گویی تهمت‌زن است. و هیچ توان و قوّتی جز به [اراده] خدای بزرگ بلند مرتبه نیست.