بریده‌هایی از کتاب برف‌های کلیمانجارو

چهار شرط خوشبختی از نظر «ادگار آلن‌پو» آورده می‌شود. ۱ ـ زندگی در هوای آزاد ۲ ـ عشق به یک موجود ۳ ـ فراغت از هرگونه جاه‌طلبی ۴ ـ آفرینندگی

اما موضوع به این سادگی نیست. وقتی تو از استعدادت استفاده نکنی و به دنبال آسایش و راحتی باشی و وقتت را به بطالت و بیهودگی بگذرانی، آن وقت توانایی‌های تو به مرور زمان نابود خواهد شد و زمانی فرا خواهید رسید که دیگر نتوانی چیزی بنویسی.

و عجیب این بود که گفتار در حاشیه آن می‌سرایید. زن گفت: چی شده هری؟ مرد گفت: - هیچی! بهتره جایت رت عوش کنی و آن طرف بنشینی، به طرف باد!

نویسندگان در قصه‌های‌شان در جستجوی مسیر خوشبختی و سعادت انسان‌ها نویسندگان در قصه‌های‌شان در جستجوی مسیر خوشبختی و سعادت انسان‌ها

دائم‌الخمرها سعی می‌کردند با نوشیدن فقرشان را فراموش کنند و ورزشکارها با تمرین‌های مدام ورزشی و خسته کردن جسم، سعی در فراموش کردن فقر خود داشتند.

زمانی که عاطفه‌ی انسانی فراگیر نباشد، پول ارزش بیشتری پیدا خواهد کرد. او این موضوع را از سال‌ها پیش فهمیده بود اما هیچ‌گاه درباره‌ی آن ننوشته بود، اگرچه ارزش نوشتن را داشت.