بریده‌هایی از کتاب به خدای ناشناخته

دردها و رنج‌هایی هستند که از شادی بسیار عمیق تر و دلنشین ترند.

باید خودم را پشت سر بگذارم، آن وقت به خود تازه‌ای خواهم اندیشید

هیچ کس دردهایی که شبانه بدن او را می‌لرزاند، و رویاهای تیره‌ای که در خواب او را شکنجه می‌داد، باور نمی‌کرد.

راما در کار خود مهارت داشت، پخت و پز، دوخت و دوز، مرتب نگهداشتن خانه و بچه آوردن را از مهمترین کارهای روی زمین می‌دانست، حتی مهمتر از کارهایی که مردان انجام می‌دادند.

درخانه راما خوب بودن لذت بخش بود.

تالارهای سبز و بی پایان، راهروها و آلاچیق‌ها همچون نشانه‌های مذهبی دارای معانی مبهم و در عین حال امیدبخشی بودند.

مایوسانه اندیشید اگر مادرم زنده بود می‌توانست به او بگوید"جوزف الیزابت دختر خوبی است. وقتی یادگرفت که چگونه می‌توان همسر خوبی بود، همسر خوبی خواهد شد. آن وقت در خود نسبت به الیزابت احساس محبت خواهی کرد. این تنها چیزی است که او احتیاج دارد و کار غیرممکنی هم نیست."

"زندگی به آسانی نابود نمی‌شود. انسان تا اشیایی که او در آن‌ها تغییر داده است نابود نشوند، نمی‌تواند بمیرد. حتی زمانی که خاطره او در ذهن است او نیز همچنان زنده است. مردن انسان امری طولانی و تدریجی است. ما گاوی را می‌کشیم و بمحض این که گوشتش را خوردیم آن را مرده میدانیم. اما زندگی انسان‌ها به این آسانی نابود نمی‌شود."