بریده‌هایی از کتاب فلسفه و رهبران کسب و کار

تا زمانی که اطلاعات درون ما محصور است، اتفاق چندانی برایشان نمی‌افتد. تنها با اشتراک‌گذاری، تبادل و دگرگونی اطلاعات و تعامل با دیگران و جهان می‌توانیم چیز جدیدی خلق کنیم. همین خلاقیت است که به زندگی معنا می‌دهد و به هر کدام از ما هویت و هدف خاص خودمان را می‌بخشد تا به آن کسی که می‌خواهیم، تبدیل شویم

رهبری صرفاً به‌کارگیریِ درست منابع یا چابک‌سازی فرایندها نیست؛ بلکه گشودن فضایی است برای «حضور» دیگران، برای به رسمیت شناختن آن چیزی که هر آدمی را یگانه می‌کند.

به تعبیر پیتر دراکر، نظریه‌پرداز برجستۀ مدیریت که عصارۀ علم مدیریت را بیان می‌کند، آنچه را نتوانید بسنجید، نمی‌توانید مدیریت کنید.

نیچه زیر پا گذاشتن قوانین را پیش‌نیاز اساسیِ تعریف استانداردهای نوین خلاقیت می‌دانست.

گریزی از شایسته‌سالاری نیست زیرا همان‌طور که برخی ملت‌ها، بدون هیچ دلیلی، در مقایسه با دیگران منابع مبادله‌پذیرِ بیشتر و ارزشمندتری دارند، مهارت‌ها و بلندهمتی افراد مختلف نیز با هم متفاوت است.

این گفتۀ اسمیت را بسیار نقل کرده‌اند که «ما شام‌مان را نه از دست‌های نیکوکارِ قصاب یا آبجوساز یا نانوا، بلکه از توجه آن‌ها به منفعت شخصی‌شان طلب می‌کنیم... نه از انسانیت آن‌ها، بلکه از خویشتن‌دوستی‌شان». او این خویشتن‌دوستی را نشانۀ فضیلتِ حسابگری می‌داند.