بریده‌هایی از کتاب مونولیو پنج مونولوگ

تحلیل من همیشه از شکل‌گیری عشق این بود که در کنار آدم‌های زیادی که هر روز از کنارت میگذرن تو یکی رو بر اثر تصادف میبینی که باعث میشه همون‌طوری که داری رد میشی یه لحظه بایستی و بدون این‌که به عقب برگردی آروم و بدون جلب توجه، سرتو یه کمی بچرخونی و دوباره نگاش کنی. حالا همین‌جا دو حالت پیش میاد، یا برمیگردی و میبینی که اونم یه کمی سرشو چرخونده و داره تو رو نگاه میکنه یا میبینی که اون، تو همون موقعیت قبلی داره به زندگیش ادامه میده و به طرف تو برنگشته.

مسئله بر سر تنهایی، حضور دیگران و یا تعداد مخاطبان نیست بلکه مسئله بر سر سکوت آن‌ها است، سکوت مرگباری که برسازنده جهان انزوا است، او نه با دیگری که با سکوت سخن می‌گوید.