بریده‌هایی از کتاب نبوغت را بیدار کن

نکته اینجاست: هیچ‌کس قادر نیست با شما در اینکه خودتان باشید رقابت کند. هستی و آفرینش شما اولین و آخرین بار است که رقم می‌خورد. اگر تفکرتان منطبق با ذات خودتان باشد و اگر چیزی که می‌سازید محصول نبوغ خودتان باشد، در خدمت خودتان خواهید بود؛ اما اگر خودتان را منکوب کنید، اگر خودتان مدعی خرد درونی نباشید، هیچ‌کس دیگری نمی‌تواند و این خرد هم برای شما و هم برای دنیا تباه خواهد شد.

«نابغه کسی است که بیش از بقیه مثل خودش است.» ـ تلانیوس مانک

«اصالت عبارت است از بازگشت به خویشتن.»

اما همان‌طور که زورا نیل هرستون نوشته است، «هیچ عذابی مانند تحمل حفظ داستانی ناگفته در درون شما نیست». این کتاب اینجاست تا به شما کمک کند آن داستان را کشف کنید، به خِرد درونی خود کمک کنید و نبوغ و خویشتن واقعی خود را به دنیا بیاورید و همان شخصی شوید که مقدر است باشید.

در اینجا چند راه برای شروع بیان شده است. پیروی از هیجانات خود را فراموش کنید؛ چیزی که تشخیصش بسیار دشوار است. به‌جای آن کنجکاوی‌تان را دنبال کنید و ببینید چه‌چیزی برایتان جالب است؟ سرنخ‌های ظریفی که ذهنتان را مشغول می‌کنند، دنبال کنید تا مثلاً دربارهٔ گیاه‌شناسی بیشتر بیاموزید، در کلاس جوشکاری شرکت کنید یا سرگرمی خیاطی را که رها کرده بودید، ادامه دهید. چیزهایی که کنجکاوی‌تان را برمی‌انگیزند، تصادفی نیستند. آن‌ها شما را به جایی که باید بروید، راهنمایی می‌کنند. برخلاف اشتها اغراق در کنجکاوی باعث افزایش کنجکاوی می‌شود. هرچه بیشتر مثل افسانهٔ هانسل و گرتل خرده‌های نان را دنبال کنید، بیشتر ظاهر می‌شوند.

اگر افراد را براساس نتایج خارج از کنترلشان ارزیابی می‌کردیم، نتیجه می‌گرفتیم که برندگان لاتاری نابغه‌اند. یک سؤال ساده از شما: آیا این موضوع در کنترل من است؟ کنترل زندگی خود را به هیچ خلبان دیگری نسپارید. شما شمّ جهت‌گیری و تعادل مخصوص خود را دارید. روی چیزی تمرکز کنید که باید شکل دهید و بقیه را نادیده بگیرید.

«نابغه کسی است که بیش از بقیه مثل خودش است.»

هیچ‌کس قادر نیست با شما در اینکه خودتان باشید رقابت کند. هستی و آفرینش شما اولین و آخرین بار است که رقم می‌خورد. اگر تفکرتان منطبق با ذات خودتان باشد و اگر چیزی که می‌سازید محصول نبوغ خودتان باشد، در خدمت خودتان خواهید بود؛ اما اگر خودتان را منکوب کنید، اگر خودتان مدعی خرد درونی نباشید، هیچ‌کس دیگری نمی‌تواند و این خرد هم برای شما و هم برای دنیا تباه خواهد شد.

تجربهٔ ما ممکن است دقیق باشد؛ اما محدود و ذهنی است. این تمام حقیقت نیست. ما کل فیل را در اتاق نمی‌بینیم، فقط قسمتی از آن را لمس می‌کنیم.

کمیاب‌ترین منبع شما زمان یا پولتان نیست؛ بلکه توجه شماست. بی‌سبب نیست که آن را بذل توجه می‌نامیم. با آن مانند پولتان رفتار کنید؛ چون مهم‌تر از پول است. آن را پس‌انداز کنید، سرمایه‌گذاری کنید و در جایی خرج کنید که بیشترین اهمیت را دارد و به یاد داشته باشید: خدماتِ مثلاً «رایگان» امروزی، مانند رسانه‌های اجتماعی اصلاً هم رایگان نیستند. شما ازنظر توجه پخش‌شده و تمرکز از دست‌رفته هزینهٔ زیادی پرداخت می‌کنید.

این چیزی است که اغلب برایم اتفاق می‌افتد: توییتر عصبی‌ام می‌کند. فیس‌بوک به من این احساس را می‌دهد که بدترین روزهای دوران مدرسه را دوباره تجربه می‌کنم. اینستاگرام به من احساس «کمتربودن» می‌دهد. اخبار باعث می‌شود احساس کنم تمام دنیا رو به جهنم می‌رود.

برخلاف لباس، خویشتن تغییریافته به‌سختی شبیه خویشتن اصیل می‌شود. بی‌شک، بارقه‌هایی از خود واقعی‌ام در میان افراد خاص و در زمینه‌های خاص می‌درخشید؛ اما اغلب نقشی را بازی می‌کردم که از من انتظار می‌رفت؛ تاجایی‌که حتی برای خودم هم غریبه بودم.

به‌جای کپی‌کردن ابزارها، روش‌ها و دستورالعمل‌ها، بر اصولی مسلط شوید که پشت آن‌ها وجود دارد. اگر اصول را بلد باشید و دلیل ترفندها را بدانید، روش خارق‌العادهٔ خود را ابداع می‌کنید.

تنها راه فرار، تنها راه برای تاب‌آوری واقعی، تنوع است. با خودتان مانند سرمایه‌گذاری‌های مالی‌تان رفتار کنید و موقعیتتان را در نظر بگیرید. هنگامی که اولین اصولتان را فهمیدید، دوباره آن‌ها را با هم ترکیب کنید. علایق متعدد را دنبال کنید. خود را متنوع کنید. اگر ویژگی‌ها و مهارت‌های متنوعی دارید که می‌توانید آن‌ها را دوباره ترکیب و از آن‌ها استفاده کنید، از مزیت فوق‌العاده‌ای برای تکامل همگام با آینده بهره‌مند خواهید شد

بوید وارتی، ردیاب شیرها، می‌نویسد: «راه‌افتادن و پیدانکردن مسیر بخشی از مسیریابی است. هیچ اقدامی بیهوده نیست و رمز موفقیت در آن، ادامه‌دادن حرکت، اصلاح و استقبال از بازخورد است.’ مسیر پرت ‘بخشی از ’مسیر اصلی‘ است.» [۷] بدترین اشتباه، چه در مسیر چه در زندگی، گیرکردن در میان گزینه‌های متعدد و بازماندن از انتخاب آن‌هاست.

سه مرحلهٔ تغییر ۱. فکر می‌کنید نمی‌توانید کاری انجام دهید. ۲. مجبور به انجام آن می‌شوید یا به‌قدر کافی شجاع هستید که تلاش کنید. ۳. متوجه می‌شوید که واقعاً می‌توانید.