بریده‌هایی از کتاب داستان موعود

البته یه‌حکمت پنجم هم از لای کتاب‌ها پیدا کردم. گویا هنوز یه‌عده توی راه هستند و تا اون‌ها به دنیا نیان، غیبت امام‌مهدی تمام نمی‌شه! آدم‌هایی که ازشون به ودیعه‌های خدا یاد شده. انسان‌های باایمانی که در صلب پدران کافرشون به ودیعه نهاده شدند!! برای چی و چرا رو من نمی‌دونم! فقط متوجه شدم به‌محض اینکه این‌ها از پدرانِ کافر به دنیا بیان، کارِ ظهور هموار می‌شه. اون‌وقته که امام‌مهدی با خیال راحت می‌تونه با پدرانِ کافر این‌ها مبارزه کنه و احیاناً با کشتنشون، صدمه‌ای به تبارِ مؤمنین وارد نشه.

لبخندی زد و فرمود: من آخرین وصیّ هستم؛ خداوند به وسیلهٔ من، بلا رو از خانواده و شیعیانم دور می‌کنه.

چهار ویژگی از چهار پیامبر توی امام‌مهدی جمع شده؛ از موسی بیم و انتظار، از یوسف غیبت، از عیسی ادّعای درگذشت و از محمّد قیام مسلّحانه!

مثلاً منصور دومین خلیفهٔ عباسی اسم پسرش رو محمّد گذاشت و بهش لقب مهدی داد! خلیفه در رقابتی آشکار با محمّدبن‌عبدالله (نفس زکیه) که می‌گفت: من مهدی‌ام، همه‌جا چو انداخته بود که محمّدبن‌عبدالله، دشمن خداست و دروغ می‌گه که من مهدی‌ام؛ مهدی، فرزند خودمه!! منصور خودش رو به آب‌وآتیش می‌زد تا مهدی‌بودن فرزندش رو به جامعهٔ اسلامی بِقبولونه! مثلاً اومد اموال خیلی از عراقی‌ها رو بالا کشید و فقیر و بدبختشون کرد؛ بعد، پای اون اموال مُهر زد و زمان مرگ، به فرزندش وصیت کرد اموال مهر و موم‌شده رو به صاحبانش برگردون. منصور در توجیه این رفتار به فرزندش گفت: کاری کردم که مردم تو رو دوست داشته باشند!

مقداری به جلو خم شد و با انگشت سبابه خطّی روی نمد کشید و فرمود: نه، این‌طور نیست؛ امّا شما دارایی‌هاتون رو زیاد کردید؛ به مؤمنین ناتوان، زورگویی کردید؛ پیوندهای خانوادگی رو قطع کردید؛ این‌شدکه دیدار ما از شما گرفته شد؛ حالا چه عذری دارید؟!

هرگاه عَلَم از بین شما رفت، از زیر پا منتظر فرج باشید.

به‌محض اینکه امام‌زمان کارهای کوفه رو ردیف می‌کنه اولین کارش اینه که قرآن رو براساس نزول آموزش می‌ده. داخل مسجد کوفه خیمه‌هایی برپا می‌کنه و یکسری افراد، قرآن رو اون‌جوری‌که نازل شده، به مردم یاد می‌دن. این وسط، بیشتر از همه به حافظان قرآن سخت می‌گذره! آخه ترتیب چینش آیات تغییر می‌کنه و این، کار رو براشون دشوار می‌کنه.