بریده‌هایی از کتاب تار عنکبوت والدین و رهایی از آن

والد در واقع هر فردی است که توانسته کسی را برای تولیدمثل پیدا کند، که این بدان معناست این دسته شامل انواع افراد عجیب‌وغریب و نه‌چندان مقبول هم می‌شود: خلافکاران، کلاهبرداران، آدم‌های عصبی، دوروها، قاتلان و کوته‌فکرها.

کودکی که بتواند با اعتمادبه‌نفس کافی و با اطمینان از عمق محبت والدینش وسط اتاق نشیمن سر آن‌ها فریاد بزند: «من نخواسته بودم که به دنیا بیایم!» واقعاً بسیار خوش‌شانس است.

اینکه والدین ما به اندازه‌ای دشوار و آسیب‌دیده باشند که هرگونه علاقه‌ای را نسبت به آن‌ها از دست بدهیم و بتوانیم از آن‌ها بگذریم، می‌تواند امتیازی نادر و ویژه باشد. برای آزادبودن، بهتر آن است والدینِ بد به‌قدری بد باشند که بتوانیم به‌طور کامل از آن‌ها فاصله بگیریم.

بخشی از رسالت زندگی هر انسان تکامل‌یافته باید درک و بررسی عناصر روان‌نژندانه در شخصیت خود باشد. این پرسش که «چه اختلالات روانی‌ای داری؟» نباید توهین تلقی شود، بلکه باید آن را درخواستی منطقی و مهربانانه برای کسب آگاهی بیشتر دربارهٔ سهم خاص ما از اعوجاجات انسانی در نظر گرفت.

اگر بیمار نبودم، چه کاری باید انجام می‌دادم؟ چه سودی در احساس افسردگی، تخریب یک رابطه، یا بی‌دوست‌بودن وجود دارد؟