بریده‌هایی از کتاب کلیله و دمنه: قصه‌های شیرین ایرانی

«تا شما باشید که از دشمن‌تان نخواهید مشکل‌تان را حل کند.»

«هرکس به دشمنش اعتماد کند و گول حرف‌هایش را بخورد، عاقبتش همین است.»

«تو تلاش خودت را کردی، اکنون دیگر کار تو مثل این است که شمشیرت را بر سنگ بزنی یا این‌که بخواهی شکر را زیر آب پنهان کنی. داد و فریادهای تو، فایده‌ای که ندارد، هیچ؛ شاید ضرر هم داشته باشد.»

قباد خندید و گفت: «چرا این‌قدر عصبانی شدی؟ در شهری که موش‌های آن بتوانند آهن بخورند، بازش هم می‌تواند پسری را بردارد و با خود ببرد.»

باید دشمنت را طوری از بین ببری که خطری برایت نداشته باشد.

باید دشمنت را طوری از بین ببری که خطری برایت نداشته باشد. عاقلانه عمل کن و با یک نقشه‌ی خوب، او را به سزای عملش برسان.»