بریده‌هایی از کتاب همین گوشه از آسمان

دل آدما یا به مهر برای هم می‌تپه یا به معرفت. شاید یه وقتم هر دو.

چقدر رنج داشت که اولین زخم‌های روح آدم را نزدیکان و هم‌جنسان زده باشند.

«یا رب این شاه‌وش ماه‌رخ زهره‌جبین، دُر یکتایِ که و گوهر یکدانهٔ کیست!»

«ما با هویتمون فکر می‌کنیم. با تجربهٔ زیسته‌مون. شاید توی یه جغرافیای دیگه بشه افکار رو از بند جنسیت رها کرد.»

بعضی چیزا گفتنی نیست. یعنی هیچ توضیح واضحی واسه‌ش وجود نداره. فقط باید زن باشی تا بتونی حسش کنی