بریده‌هایی از کتاب پاسخ منفی است

حالا، شاید خواننده‌ای بیچاره پیدا شود که با چرندیاتی مثل «اممم، خب در واقع، انسان‌ها موجودات اجتماعی هستند!» اعتراض کند. شاید هم حق با او باشد. اما بیش‌تر از هر چیز، انسان‌ها در طول تاریخ نشان داده‌اند که موجوداتی نیازمند درمان هستند. و آیا شما، خوانندهٔ عزیز، می‌دانید دلیل این همه نیاز به درمان چیست؟ ‫این‌که با دیگران سر و کار داریم.

آدما چقدر دوست دارن چیزی باشن، هر چیزی

مهم‌تر از همه، مردم باید در اینترنت وانمود کنند که خوشحالند تا دیگران با مقایسهٔ خودشان، احساس ناراحتی بیش‌تری کنند.

و البته او حق داشت. عشق به تنهایی قدرت کافی ندارد. اما کینه؟ کینه می‌تواند دنیا را تغییر دهد.

«فکر می‌کنم... شاید... حالا خودم بیش‌تر قدر خودمو بدونم.

بیش‌تر از هر چیز، انسان‌ها در طول تاریخ نشان داده‌اند که موجوداتی نیازمند درمان هستند. و آیا شما، خوانندهٔ عزیز، می‌دانید دلیل این همه نیاز به درمان چیست؟ این‌که با دیگران سر و کار داریم. هیچ‌کس به این خاطر که دیروز روی یک صندلی راحتی نشسته، یک پیتزای عالی خورده، یک لیوان نوشیدنی خوب نوشیده و یک فیلم خیلی بامزه دیده، به درمان نیاز پیدا نمی‌کند. و این دقیقاً همان چیزی است که لوکاس همیشه انجام می‌دهد.

باهوش بودن بدترین چیزی است که در جامعهٔ مدرن می‌توان بود. همیشه فقط به معنای کار بیش‌تر است.

و البته او حق داشت. عشق به تنهایی قدرت کافی ندارد. اما کینه؟ کینه می‌تواند دنیا را تغییر دهد.

او به‌سرعت به سراغ کامپیوترش می‌رود، گروه فیس‌بوکی فرشتگان وجود ندارند! را باز می‌کند و می‌نویسد: «من، فرشته، اعلام می‌کنم که این تودهٔ زبالهٔ بیرون خانه‌ام را به عنوان اثبات قدرت‌های فرشته‌ای‌ام ایجاد کرده‌ام! شما هرگز نمی‌توانید این توده را از بین ببرید، چون از بین رفتنِ توده، ثابت می‌کند که من فرشتهٔ واقعی نیستم!» و البته او حق داشت. عشق به تنهایی قدرت کافی ندارد. اما کینه؟ کینه می‌تواند دنیا را تغییر دهد. خیلی زود خیابان پر از افرادی می‌شود که ساعت‌ها و ساعت‌ها داوطلبانه زباله‌ها را جمع می‌کنند، فقط برای این‌که ثابت کنند فرشته‌ها وجود ندارند. هیچ‌کس جرأت نمی‌کند به آن‌ها بگوید که این دقیقاً شبیه کاری است که فرشته‌ها انجام می‌دهند.

باهوش بودن بدترین چیزی است که در جامعهٔ مدرن می‌توان بود. همیشه فقط به معنای کار بیش‌تر است.

آدما چقدر دوست دارن چیزی باشن، هر چیزی.

«من... متخصص نیستم. ولی فکر می‌کنم بیش‌تر آدمایی که می‌خوان خوشحال باشن، سعی می‌کنن چیزایی رو به زندگی‌شون اضافه کنن. درحالی‌که شاید واقعاً باید چیزی رو حذف کنن.»

«دلم برای آشتی کردن تنگ شده. دلم برای دعواها، غر زدنا، بحث کردنا و ناراحت شدن از تفاوت‌هامون تنگ نشده، ولی برای آشتی کردن... دلم تنگ شده. انگار وقتی اتفاق میفته، دوباره همدیگه رو انتخاب می‌کنیم.»

مردم نباید خوشحال باشند؛ فقط باید بخواهند که خوشحال باشند. در غیر این صورت، چطور می‌شود چیزی به آن‌ها فروخت؟ مهم‌تر از همه، مردم باید در اینترنت وانمود کنند که خوشحالند تا دیگران با مقایسهٔ خودشان، احساس ناراحتی بیش‌تری کنند.

و آیا شما، خوانندهٔ عزیز، می‌دانید دلیل این همه نیاز به درمان چیست؟ این‌که با دیگران سر و کار داریم. هیچ‌کس به این خاطر که دیروز روی یک صندلی راحتی نشسته، یک پیتزای عالی خورده، یک لیوان نوشیدنی خوب نوشیده و یک فیلم خیلی بامزه دیده، به درمان نیاز پیدا نمی‌کند.

«من... متخصص نیستم. ولی فکر می‌کنم بیش‌تر آدمایی که می‌خوان خوشحال باشن، سعی می‌کنن چیزایی رو به زندگی‌شون اضافه کنن. درحالی‌که شاید واقعاً باید چیزی رو حذف کنن.»

برای لحظه‌ای کوتاه، لوکاس فکر می‌کند این حس عجیبی که دارد، یک تب است. شاید سرما خورده؟ ولی بعد می‌فهمد که چیزی بسیار، بسیار بدتر است. این همدلی است.

در قلب‌های خود آشغال جمع نکنید. اگر اجازه ندهید دیگران شما را ناراحت کنند، می‌توانید خودتان را خوشحال کنید

خوشحال بودن به‌اندازه‌ای که ممکن است تصور کنید، سخت نیست. بخش سختِ ماجرا این است که خوشحال باقی بمانید. این سخت است زیرا به‌راحتی می‌توانید به خودتان القا کنید که اگر قرار است خوشحال باشید، باید همیشه خوشحال باشید. اما چه کسی در دنیا انرژی چنین کاری را دارد؟ خوشحالی می‌تواند خسته‌کننده باشد. راستش، اغلب کافی است که فقط ناخوشحال نباشید. بنابراین لوکاس ناخوشحال نیست. این راز است. یا اگر بخواهیم منصف باشیم، او گه‌گاه تقریباً ناخوشحال می‌شود، اما در آخرین لحظه از آن می‌گریزد.

باهوش بودن بدترین چیزی است که در جامعهٔ مدرن می‌توان بود. همیشه فقط به معنای کار بیش‌تر است.

چون خوشبختی برای لوکاس بسیار ساده است: همه چیزهایی که از قبل دارد، منهای انسان‌ها.

«در اینترنت دنبال کسی که دقیقاً شبیه شما باشد نگردید. به دنبال کسی باشید که شبیه شما نیست. عشق این نیست که هرگز دعوا نکنید. عشق این است که همیشه آشتی کنید.»

چه وحشتناک! یک توده زباله درست وسط پیاده‌روی تمیز ما! کدام جنایتکار چنین کار نفرت‌انگیزی انجام می‌دهد؟ البته شهروندان خوب، دُرست‌کار و ازخودگذشته‌ای مثل ما هرگز چنین توده‌ای از زباله را آغاز نمی‌کنند! ولی... خب... اگر توده از قبل آن‌جا باشد... شاید اضافه کردن یک تکه زبالهٔ کوچک ما چندان تفاوتی ایجاد نکند؟

چه وحشتناک! یک توده زباله درست وسط پیاده‌روی تمیز ما! کدام جنایتکار چنین کار نفرت‌انگیزی انجام می‌دهد؟ البته شهروندان خوب، دُرست‌کار و ازخودگذشته‌ای مثل ما هرگز چنین توده‌ای از زباله را آغاز نمی‌کنند! ولی... خب... اگر توده از قبل آن‌جا باشد... شاید اضافه کردن یک تکه زبالهٔ کوچک ما چندان تفاوتی ایجاد نکند؟

چه وحشتناک! یک توده زباله درست وسط پیاده‌روی تمیز ما! کدام جنایتکار چنین کار نفرت‌انگیزی انجام می‌دهد؟ البته شهروندان خوب، دُرست‌کار و ازخودگذشته‌ای مثل ما هرگز چنین توده‌ای از زباله را آغاز نمی‌کنند! ولی... خب... اگر توده از قبل آن‌جا باشد... شاید اضافه کردن یک تکه زبالهٔ کوچک ما چندان تفاوتی ایجاد نکند؟

آدما چقدر دوست دارن چیزی باشن، هر چیزی

اما لوکاس؟ او فقط خوشحال است. حتی کار سختی هم نکرده است. تنها چیزی که باعث ناراحتی اکثر انسان‌ها می‌شود را حذف کرده است: دیگران. هر چیزی که آن‌ها بخواهند، پاسخش «نه» است.

بهترین حالت این است که مثل شِوید باشید، نه مثل ریحان که عصبی‌ترین و متملق‌ترین سبزی است؛ و نه مثل گشنیز که یک دیوانهٔ دعوایی است. شوید باشید. هیچ‌کس به شوید اهمیتی نمی‌دهد و یا بهتر بگوییم، هیچ‌کس به شوید اهمیت نمی‌داد...

لوکاس خوشحال است. این برای دنیا چیزی بسیار تحریک‌کننده است، چون مردم نباید خوشحال باشند؛ فقط باید بخواهند که خوشحال باشند. در غیر این صورت، چطور می‌شود چیزی به آن‌ها فروخت؟ مهم‌تر از همه، مردم باید در اینترنت وانمود کنند که خوشحالند تا دیگران با مقایسهٔ خودشان، احساس ناراحتی بیش‌تری کنند.

یک نکتهٔ خنده‌دار در مورد افرادی که قوانین را دوست دارند این است که برایشان تنبیه کردن مجرم مهم‌تر از حل واقعی مشکل به نظر می‌رسد. و نکتهٔ خنده‌دار دیگر دربارهٔ کسانی که قوانین را می‌شکنند این است که وقتی یک نفرِ دیگر این کار را انجام داده باشد، برایشان راحت‌تر است که قوانین را زیر پا بگذارند.