بریده‌هایی از کتاب توت فرنگی های اهلی

فکر می‌کند من مثل زن‌های دیگر کشته مرده‌ی تهرانی شدنم. من اصلاً از تهران می‌ترسم. آدم از در خانه که می‌آید بیرون دیگر خودش نیست. انگار اصلاً نیست. انگار بقیه‌ی آدمهاست. نمی‌توانم منظورم را به خودم بفهمانم. چه برسد به تو.