بریده‌هایی از کتاب درام خودشیفتگی والدین

شاید یکی از منفی‌ترین تأثیرات رفتار با فرزند نورچشمی این است که آن‌ها همیشه احساس می‌کنند باید کامل باشند و تصویری را که والدین خودشیفته به آن‌ها القا کرده‌اند حفظ کنند. این کمال‌گرایی سبب می‌شود مسئولیت بسیار سنگینی در طول زندگی بر دوششان باشد.

در دوران راهنمایی و دبیرستان اغلب جوایز علمی دریافت می‌کردم، اما وقتی به مادرم می‌گفتم پاسخ او این بود: «مغرور نباش و دربارهٔ آن با دیگران صحبت نکن وگرنه فکر می‌کنند فخرفروشی می‌کنی.» مادرم به‌جای اینکه به من افتخار کند، به نظر می‌رسید که حتی به‌خاطر حرف‌زدن دربارهٔ جایزه هم از دستم عصبانی است. به این ترتیب، یاد گرفتم که موفقیت‌هایم را برای خودم نگه دارم.

خودشیفته‌ها قادر به همدلی نیستند و احساسات دیگران را درک نمی‌کنند. در واقع، آن‌ها اغلب از خشم یا عصبانیت خود برای کنترل دیگران استفاده می‌کنند. زمانی که خودشیفته‌ها باید پاسخ‌گوی رفتار بدشان باشند، به‌جای پذیرش خطا و عذرخواهی، عصبانی‌تر می‌شوند تا طرف مقابل تسلیم شود یا عقب‌نشینی کند.

اگر شما هم در خانواده‌ای با بی‌صداقتی بزرگ شده‌اید، آیا از اینکه به مردم اعتماد نمی‌کنید متعجب می‌شوید؟ آیا جای تعجب است که یاد گرفته‌اید به خودتان اعتماد نکنید؟ صداقتْ پایه و اساس خانوادهٔ سالم است. کودکان باید به تجربه، دانش و رفتار ثابت والدین خود تکیه و به آن‌ها اعتماد کنند تا آرامش و جایگاهی انسانی داشته باشند.

خودشیفته‌ها دوست دارند همیشه برنده و بهترین باشند. آن‌ها می‌خواهند خود و خانواده‌شان را بهتر از دیگران نشان دهند.

والد خودشیفته‌ای که نیازهای خود را در اولویت قرار می‌دهد گاهی به فرزندش تکیه می‌کند تا آن نیازها را به روشی نامناسب برآورده کند.

نکتهٔ جالب دربارهٔ فرزند قربانی این است که آن‌ها معمولاً سالم‌ترین عضو خانواده‌اند، زیرا زودتر از دیگران به حقیقت پی می‌برند. آن‌ها زودتر از سایر اعضای خانواده تمایل دارند الگوهای ناکارآمد خانواده را از بین ببرند و اغلب تنها کسانی در خانواده‌اند که می‌کوشند به میراث خودشیفتگی در زندگی بزرگ‌سالی خود پایان دهند.

یکی دیگر از شکل‌های سمپاشی ذهنی این است که والدین می‌گویند وقایع را آن‌طور که شما به خاطر می‌آورید نمی‌دانند یا به شما می‌گویند که زیادی حساس شده‌اید.

به‌طور کلی مرور اتفاقات گذشته با والدین خودشیفته ایدهٔ خوبی نیست.

کریگ که برای مدتی طولانی احساساتش را سرکوب کرده بود در بزرگ‌سالی واقعاً تشخیص نمی‌داد که چه احساسی دارد.

ننت گارترل، پزشک و نویسنده، می‌گوید: «والدین خودشیفته وقتی به شما نیاز داشته باشند همیشه در کنارتان حضور دارند!»

او می‌گفت تا زمانی که مادر خودشیفته‌اش راحت بود، هیچ‌چیز دیگری اهمیت نداشت

متأسفانه در خانوادهٔ خودشیفته، حتی افکارتان هم متعلق به خودتان نیست. فرد خودشیفته فکر می‌کند که مالک افکارتان هم هست.

کنند. خودشیفته می‌خواهد به شما بقبولاند که پادشاه یا ملکهٔ امپراتوری خیالی خود است. برخی از توانمندسازها از ماهیت واقعیِ فرد خودشیفته، ضعف‌ها و نفس ضعیفش آگاه‌اند، اما به‌اشتباه معتقدند که اگر به اندازهٔ کافی او را دوست داشته باشند یا برای رضایتمندی او بکوشند، ممکن است او را اصلاح یا درمان کنند. متأسفانه هرچه بیشتر تلاش کنند دلسردتر می‌شوند، زیرا رفتار فرد خودشیفته با محبت، درک یا همدلی تغییر نمی‌کند.

والد خودشیفته پاسخ‌گوی اعمال خود نیست، با احساسات خود کنار نمی‌آید و بنابراین آن احساسات را به دیگران نسبت می‌دهد.

هنگامی که والد خودشیفته احساس ناامنی، تنفر یا انتقاد از خود را به اعضای خانواده نسبت می‌دهد، فرزند قربانی اغلب هدف این فرافکنی قرار می‌گیرد؛ به عبارت دیگر، او به مایهٔ ننگ خانواده تبدیل و بیش از همه از کانون توجه خانواده طرد می‌شود.

کودکان قربانی که از سوی والدین خودشیفته مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند و فرد موردعلاقهٔ خواهر و برادرهایشان نیز نیستند، اغلب احساس می‌کنند که «مایهٔ ننگ» خانواده‌اند.

وقتی فرد خودشیفته به کنترل افراد و اثبات روایتی غلط نیاز داشته باشد، قربانی معمولاً اولین کسی است که از سوی او «گردن‌کلفت» نامیده می‌شود.

اکنون که بالغ شده‌ام می‌فهمم که در واقع بچهٔ خوبی بودم و همیشه تلاش می‌کردم تا پدرم به من افتخار کند اما هیچ‌وقت موفق نشدم. اگر او روز بدی داشت، تمام مشکلات آن هفته را تقصیر من می‌دانست.

ازآنجاکه فرزندان گوشه‌گیر اغلب به این موضوع اشاره دارند که در کودکی از احساسات خود فاصله گرفته‌اند، یکی از اصلی‌ترین چالش‌های درمان آن‌ها در بزرگ‌سالی این است که با احساساتشان ارتباط برقرار کنند و آن‌ها را واقعاً درک کنند.

اغلب اوقات واقعاً نمی‌دانم چه فکر یا احساسی دارم، بنابراین وقتی با کسی حرف می‌زنم، او به‌راحتی من را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد تا با تمام نظرهایش موافقت کنم. ما در خانوادهٔ مستبد خود هرگز جرئت نمی‌کردیم نظر خودمان را داشته باشیم.

رفتار فرد خودشیفته اغلب غیرقابل‌پیش‌بینی است. ممکن است لحظه‌ای شخصیتی دوست‌داشتنی داشته باشد و بعد از یک دقیقه خشمش شعله‌ور شود.

رفتار فرد خودشیفته اغلب غیرقابل‌پیش‌بینی است. ممکن است لحظه‌ای شخصیتی دوست‌داشتنی داشته باشد و بعد از یک دقیقه خشمش شعله‌ور شود.