بریده‌هایی از کتاب تقصیر هر دوی ماست

پذیرش باعث می‌شود از دست انتظاراتمان خلاص شویم؛ انتظاراتی که اگر برآورده نشوند، از پرتگاهشان سقوط می‌کنیم. اینکه از کسی توقع داشته باشیم مثل خودمان عشق بورزد، انتظار بی‌جایی است. تله‌ای است که رابطه را پنچر می‌کند.

اگر به‌جای اینکه وضعیت، زاویهٔ دید و عواطف او را به‌طور کامل درک کنید، به فکر جواب، موضع یا لایحهٔ دفاعیه باشید؛ برای پرورش ارتباطات هیچ خاکی فراهم نمی‌شود. انگار که در سیمان سبزی پرورش می‌دهیم.